نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• احمد یارمحمدیان ¹
• عبدالخالق اخلاقی ²

¹ دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ابران

² دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: رفتارهای پرخاشگرانه، مشکلی متداول میان کودکان عقب‌مانده‌ی ذهنی است و یکی از روش‌های پیشنهاد شده، جهت درمان پرخاشگری، هنر درمانی است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر مداخلات نقاشی‌درمانی برکاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش‌آموزان پسر عقب‌مانده‌ی ذهنی آموزش‌پذیر مقطع ابتدایی بود.مواد و روش: 60 نفر از دانش‌آموزان پسرعقب مانده‌ی ذهنی آموزش‌پذیر مقطع ابتدایی، با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. در این پژوهش از روش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-  پس‌آزمون با گروه کنترل و گزینش تصادفی استفاده شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی پرخاشگری کودکان کم توان ذهنی (B. D. GH) فرم معلم استفاده گردید.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در پس‌آزمون با کسر اثر پیش‌آزمون در مولفه‌های پرخاشگری کلامی به خود (01/0P<، 58/20=F)، پرخاشگری غیرکلامی به خود (01/0P<، 72/19=F)، پرخاشگری کلامی به دیگران (01/0P<، 53/22=F)، پرخاشگری غیرکلامی به دیگران (01/0P<، 71/44=F) و نمره کل پرخاشگری (01/0P<، 85/56=F) معنادار است.نتیجه‌گیری: نتیجه این پژوهش نشان داد، نقاشی‌درمانی بطور معناداری باعث کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در دانش آموزان دارای عقب‌ماندگی ذهنی می‌شود، چون در نقاشی این گروه از دانش آموزان فرصت می‌یابند تا عواطف، احساسات و هیجانات متراکم شده و فشارهای روانی حاصل از این احساسات را از طریق نقاشی و به صورتی جامعه پسند نشان دهند، بنابراین کمتر پرخاشگری نشان می‌دهند.کلید واژها: پرخاشگری، نقاشی‌درمانی، دانش آموزان عقب‌مانده ذهنی.