بررسی اثر کمربند بر الکترومایوگرافی عضلات زنان با لوردوز افزایش یافته در حرکات اسکات و ددلیفت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 کارشناس ارشد آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

2 دانشیار آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

10.48305/jrrs.2023.42227.1073

چکیده

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب با کمربند در تکالیف اسکات و ددلیفت در زنان با و بدون لوردوز افزایش یافته کمری بود.
مواد و روش‌ها: فعالیت الکتریکی عضلات منتخب 34 نفر از دانشجویان دختر تمرین کرده 18 تا 25 ساله دانشگاه علامه طباطبایی تهران (17 نفر با لوردوز افزایش یافته و 17 نفر بدون لوردوز افزایش یافته) در دو حرکت اسکات و ددلیفت با و بدون کمربند ثبت گردید. برای مقایسه درون گروهی فعالیت عضلات، از آزمون Wilcoxon و جهت مقایسه بین گروهی از آزمون Mann-Whitney U استفاده شد.
یافته‌ها: استفاده از کمربند حین تکالیف اسکات و ددلیفت در زنان با لوردوز افزایش یافته و بدون لوردوز افزایش یافته نسبت به شرایط بدون کمربند، تفاوت معنی‌داری را در فعالیت عضلات گلوتئوس ماکزیموس و اکسترنال آبلیک ایجاد کرد، اما در فعالیت ارکتور اسپاین در هر دو حرکت و در وضعیت‌های با و بدون کمربند، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. بستن کمربند با تغییر در فعالیت عضله ارکتور اسپاین بین دو گروه در حین حرکات اسکات (034/0 = P) و ددلیفت (014/0 = P) همراه بود.
نتیجه‌گیری: فعالیت عضلات اکسترنال آبلیک و گلوتئوس ماکزیموس با کمربند کاهش یافت. همچنین، کاهش فعالیت عضله ارکتور اسپاین در دو حرکت اسکات و ددلیفت در هر دو گروه مشاهده گردید، اما معنی‌دار نبود. کمربند می‌تواند تأثیر بسزایی در ایجاد بهینه زوایای مفصلی، عملکرد عضلانی و کاهش درد افراد دارای لوردوز افزایش یافته و سالم داشته باشد.

موضوعات