نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری تخصصی، گروه آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2 دانشیار، گروه آسیبهای ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: بهرهگیری از دستورالعملهای توانبخشی قبل از جراحی با هدف به حداقل رساندن عوارض جراحی و کاهش زمان بازتوانی پس از عمل، یک اصل است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ۸ هفته تمرینات منتخب بر گشتاور عضلات و حس عمقی زانوی ورزشکاران با مینیسک آسیب دیده بود.مواد و روشها: این مطالعه از نوع کاربردی بود و به روش نیمه تجربی انجام شد. نمونههای آماری را ۲۴ ورزشکار دارای مینیسک آسیب دیده تشکیل داد که به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها با توجه به نظر جراح متخصص و در دسترس بودن، به طور مساوی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. میزان گشتاور عضلانی و حس عمقی زانوی آسیب دیده شرکتکنندگان در ابتدای تحقیق و پس از ۸ هفته تمرینات منتخب توسط دستگاه ایزوکینتیک بایودکس اندازهگیری و ثبت گردید. مداخله مورد استفاده در پژوهش، روزانه و به صورت یک ساعت در روز انجام میشد. جهت تحلیل استنباطی دادهها و بیان تفاوتهای احتمالی بین میانگین گروهها، از آزمون Repeated measures ANOVA در سطح معنیداری 05/0 استفاده گردید.یافتهها: حداکثر گشتاور عضلات فلکسور و اکستنسور و همچنین، حس عمقی زانو در هر دو گروه به طور معنیداری تغییر کرد (برای هر سه متغیر 001/0 > P) و روند این تغییرات در دو گروه نیز نسبت به یکدیگر تفاوت معنیداری را نشان داد (001/0 > P).نتیجهگیری: در مطالعه حاضر، نقش تمرین بر گشتاور و حس عمقی زانوی ورزشکاران با مینیسک آسیب دیده تأیید شد و به نظر میرسد بهرهگیری از تمرینات مناسب با فراهم نمودن شرایطی برای به چالش کشیدن سیستم عملکردی، میتواند شیوه مؤثری در بهبود عملکرد حرکتی زانو پیش از جراحی باشد.
کلیدواژهها