پژوهش در علوم توانبخشی

همبستگی سیستم درجه‌بندی عصب فاشیال دو و سیستم درجه‌بندی فاشیال Sunnybrook در مبتلایان به ضایعه عصب فاشیال: یک مطالعه مقطعی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 استادیار، مرکز تحقیقات اختلالات اسکلتی- عضلانی، مجموعه مراکز تحقیقاتی دانشکده علوم توان‌بخشی و گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 کارشناس ارشد، مرکز تحقیقات اختلالات اسکلتی- عضلانی، مجموعه مراکز تحقیقاتی دانشکده علوم توان‌بخشی و گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی و مرکز تحقیقات اختلالات اسکلتی- عضلانی، مجموعه مراکز تحقیقاتی دانشکده علوم توان‌بخشی و گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

10.22122/jrrs.v14i2.3206

چکیده

مقدمه: طی سال‌های متمادی، روش‌های متعددی برای ارزیابی آسیب عصب فاشیال ابداع شده و در بین آن‌ها، روش‌ Sunnybrook (S-B) و روش اصلاح شده House-Brackmann (H-B) که به نام مقیاس ارزیابی عصب فاشیال 2 (Facial Nerve Grading System 2.0 یا FNGS 2.0) شناخته می‌شود، بیشتر از سایر روش‌ها در میان درمانگران طرفدار پیدا کرده است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی توافق و همبستگی دو روش مذکور بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی- کلینیکی، 19 بیمار مبتلا به ضایعه حاد فلج عصب فاشیال، طی دو مرحله قبل و بعد از درمان به وسیله عکس و فیلمبرداری از حرکات صورت بررسی شدند. سپس شدت آسیب عضلات صورت با استفاده از روش‌های S-B و FNGS 2.0 توسط سه ارزیاب اندازه‌گیری گردید. همخوانی بین ارزیاب‌ها در هر یک از دو سیستم درجه‌بندی با ضریب همبستگی درون گروهی (Intraclass correlation coefficient یا ICC) مورد بررسی قرار گرفت. همخوانی نمرات دو سیستم نیز به وسیله ضریب همبستگی Spearman تعیین شد.یافته‌ها: همخوانی بین ارزیاب‌ها برای مقیاس‌های S-B و FNGS 2.0 به ترتیب 96۱/0 و 904/0 بود. ضریب همبستگی Spearman بین نمرات کسب شده دو مقیاس S-B و FNGS 2.0 در نهایت ۸۴۸/۰ به دست آمد. این ضریب همبستگی قبل از درمان بیشتر بود (۹۶۱/۰) و پس از درمان کاهش یافت (۷۷۷/۰).نتیجه‎گیری: با وجود این که همبستگی بین دو مقیاس مورد ارزیابی قابل قبول بود، اما در روش ارزیابی S-B تغییرات با جزییات بیشتری قابل بررسی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

  1. Pereira LM, Obara K, Dias JM, Menacho MO, Lavado EL, Cardoso JR. Facial exercise therapy for facial palsy: Systematic review and meta-analysis. Clin Rehabil 2011; 25(7): 649-58.
  2. Ma MS, van der Hoeven JH, Nicolai JP, Meek MF. Sound-induced facial synkinesis following facial nerve paralysis. J Plast Reconstr Aesthet Surg 2009; 62(8): 1025-9.
  3. Clarke A. Psychosocial aspects of facial disfigurement: Problems, management and the role of a lay-led organization. Psychol Health Med 1999; 4(2): 127-42.
  4. House JW. Facial nerve grading systems. Laryngoscope 1983; 93(8): 1056-69.
  5. Brackmann DE, Barrs DM. Assessing recovery of facial function following acoustic neuroma surgery. Otolaryngol Head Neck Surg 1984; 92(1): 88-93.
  6. Croxson G, May M, Mester SJ. Grading facial nerve function: House-Brackmann versus Burres-Fisch methods. Am J Otol 1990; 11(4): 240-6.
  7. Murty GE, Diver JP, Kelly PJ, O'Donoghue GM, Bradley PJ. The Nottingham System: objective assessment of facial nerve function in the clinic. Otolaryngol Head Neck Surg 1994; 110(2): 156-61.
  8. Ross BG, Fradet G, Nedzelski JM. Development of a sensitive clinical facial grading system. Otolaryngol Head Neck Surg 1996; 114(3): 380-6.
  9. Rickenmann J, Jaquenod C, Cerenko D, Fisch U. Comparative value of facial nerve grading systems. Otolaryngol Head Neck Surg 1997; 117(4): 322-5.
  10. Pourmomeny AA, Asadi S, Cheatsaz A. Management of facial synkinesis with a combination of BTX-A and biofeedback: A randomized trial. Iran J Otorhinolaryngol 2015; 27(83): 409-15.
  11. Hu WL, Ross B, Nedzelski J. Reliability of the Sunnybrook Facial Grading System by novice users. J Otolaryngol 2001; 30(4): 208-11.
  12. Vrabec JT, Backous DD, Djalilian HR, Gidley PW, Leonetti JP, Marzo SJ, et al. Facial Nerve Grading System 2.0. Otolaryngol Head Neck Surg 2009; 140(4): 445-50.
  13. Kang TS, Vrabec JT, Giddings N, Terris DJ. Facial nerve grading systems (1985-2002): beyond the House-Brackmann scale. Otol Neurotol 2002; 23(5): 767-71.
  14. Fattah AY, Gurusinghe AD, Gavilan J, Hadlock TA, Marcus JR, Marres H, et al. Facial nerve grading instruments: Systematic review of the literature and suggestion for uniformity. Plast Reconstr Surg 2015; 135(2): 569-79.
  15. Soon SR, Heah H, Yuen HW. Facial Nerve Grading 2.0 and Sunnybrook Facial Grading System. Otolaryngol Head Neck Surg 2011; 145(2_suppl): 211-2.
  16. Hu WL, Ross B, Nedzelski J. Reliability of the Sunnybrook Facial Grading System by novice users. J Otolaryngol 2001; 30(4): 208-11.
  17. Henstrom DK, Skilbeck CJ, Weinberg J, Knox C, Cheney ML, Hadlock TA. Good correlation between original and modified House Brackmann facial grading systems. Laryngoscope 2011; 121(1): 47-50.
  18. Bolboaca SD, Jantschi L. Pearson versus Spearman, Kendall's tau correlation analysis on structure-activity relationships of biologic active compounds. Leonardo Journal of Sciences 2006; (9): 179-200.
  19. Fleiss JL. Design and Analysis of Clinical Experiments. Hoboken, NJ: Wiley; 2011.
  20. Berg T, Jonsson L, Engstrom M. Agreement between the Sunnybrook, House-Brackmann, and Yanagihara facial nerve grading systems in Bell's palsy. Otol Neurotol 2004; 25(6): 1020-6.
پژوهش در علوم توانبخشی
دوره 14، شماره 2 - شماره پیاپی 2
خرداد 1397
صفحه 80-85