نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• محمد رضایی ¹
• هیوا محمدی ²
• وحید راشدی ¹

¹ عضو هیأت علمی، دانشکده علوم توا‌ن‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی همدان، همدان، ایران

² پژوهشگر، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

چکیده

مقدمه: غذا خوردن یک کارکرد انطباقی ضروری بوده است و هر گونه نقص در مهارت‌های تغذیه‌ای نه تنها بر کیفیت زندگی افراد عقب‌مانده ذهنی، بلکه بر رشد آموزشی، اجتماعی و ذهنی آن‌ها نیز تأثیر می‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف، بررسی رابطه بین مشکلات تغذیه‌ای و عقب‌ماندگی ذهنی انجام شده است.مواد و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی₋ تحلیلی، 114 کودک عقب‌مانده ذهنی با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه متغیرهای دموگرافیک، آزمون هوش Stanford–Binet و نیز پرسش‌نامه مشکلات تغذیه‌ای مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار 12SPSS استفاده شد.یافته‌ها: از افراد مورد پژوهش 63/2 درصد مذکر و میانگین سن نمونه‌های مورد پژوهش 8/53 سال بود. یافته‌ها نشان داد که بین مشکلات تغذیه‌ای و شدت عقب‌ماندگی ذهنی ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود دارد (0/001 > P).نتیجه‌گیری: مشکلات ناشی از اختلالات تغذیه‌ای کودکان عقب‌مانده ذهنی در هر یک از حیطه‌های آن شیوع بالایی دارد و با افزایش شدت عقب‌ماندگی ذهنی، این مشکلات افزایش می‌یابد.کلید واژه‌ها: مشکلات تغذیه‌ای، عقب‌ماندگی ذهنی