نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 عضو هیأت علمی، گروه شنواییشناسی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی- اسکلتی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
2 عضو هیأت علمی، گروه شنواییشناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: معلولیت شنوایی تأثیرات روحی، روانی و اجتماعی حاصل از کمشنوایی است؛ در حالی که آسیب شنوایی، میزان کاهش عملکرد شنوایی بوده و با آزمونهای شنوایی شناسی اندازهگیری میشود. پرسشنامهها به عنوان ابزارهایی خودارزیاب، یکی از کاربردیترین و در عین حال سادهترین آزمونهای در دسترس برای شنواییشناسان به منظور بررسی معلولیتهای ناشی از کمشنوایی هستند. مواد و روشها: گروه هدف این بررسی، بیماران بزرگسال 20 تا 65 سال مبتلا به کمشنوایی خفیف تا عمیق بودند. ارزیابیهای پایه شنوایی شامل اوتوسکوپی، ادیومتری صوت خالص، تیمپانومتری و امتیاز بازشناسی گفتار انجام گرفت و سپس پرسشنامه فارسی معیار عملکرد ارتباطی Denver برای همه آنها تکمیل شد و امتیاز آنها از لحاظ ارتباط و معنیداری با نتایج آزمون ادیومتری صوت خالص مورد مقایسه قرار گرفت. یافتهها: با افزایش میانگین آستانه شنوایی در سه فرکانس 500، 1000 و 2000 هرتز، بیماران امتیاز بالاتری در پرسشنامه به دست آوردند (003/0 = P). نتیجهگیری: پرسشنامه کمی معیار عملکرد ارتباطی Denver از همبستگی مناسبی با آزمون ادیومتری صوت خالص برخوردار بود و میتوان آن را برای بررسی آسیب و معلولیت شنوایی به کار برد. کلید واژهها: پرسشنامه، معلولیت شنوایی، معیار عملکرد ارتباطی دنور