نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری تخصصی، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 دانشیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
3 استادیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 استادیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: یادگیری یکی از بخشهای حساس زندگی محسوب میشود. شواهد تجربی کمی در مورد کارایی مدلهای آموزشی مختلف وجود دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه اثر مدل آموزشی سنتی و مدل آموزشی بازیها برای فهمیدن (Teaching Games for Understanding یا TGFU) بر یادگیری سرویس بلند بدمینتون در نوجوانان دختر بود.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی نیمه تجربی، 40 دانشآموز دختر نوجوان بدون سابقه بازی بدمینتون، به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره مدل آموزش سنتی و مدل TGFU قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه اطلاعات فردی و آزمون سرویس بلند بدمینتون Scott و Fox جمعآوری گردید. تحقیق از مراحل پیشآزمون شامل یک دسته کوشش با 20 تکرار، اکتساب (تمرینات به شیوه مدل آموزشی سنتی و مدل TGFU) به مدت 12 جلسه 5 دستهای با 10 کوشش با توجه به دستورالعملهای ارایه شده و پسآزمون (یادداری) شامل یک دسته کوشش با 20 تکرار تشکیل شد. دادهها با استفاده از آزمون Friedman جهت مقایسههای درونگروهی و آزمونهای Mann-Whitney U و Wilcoxon برای مقایسه بینگروهی، در سطح معنیداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: تفاوت معنیداری بین هیچ یک از دسته کوششهای اکتساب با یکدیگر وجود نداشت (050/0 < P)؛ هرچند میانگین رتبه گروه مدل TGFU نسبت به گروه آموزش سنتی در این دسته کوششها بالاتر بود (75/0 تا 1 امتیاز). در مرحله پسآزمون، گروه مدل TGFU میانگین بالاتری را نسبت به گروه مدل آموزشی سنتی کسب کرد (001/0 > P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد مدل TGFU به عنوان مدل آموزشی برتر، میتواند جایگزین مدل آموزشی سنتی بر پایه آموزش مهارت باشد.
کلیدواژهها