نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• سحر شمیل شوشتری ¹
• سمیه کریمیان ¹
• علیرضا پورجاوید ²
• مجتبی توکلی ¹
• میمنه جعفری ³

¹ مربی، مرکز تحقیقات اسکلتی- عضلانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران

² کارشناس، گروه شنوایی شناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران

³ مربی، گروه شنوایی شناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: بدون شک ادیومتری صوت خالص از پایاترین آزمون‌های موجود جهت بررسی مشکلات سیستم شنوایی است. جایگاه گوشی، از جمله عواملی است که تأثیر زیادی بر ارزیابی دقیق آستانه‌ها دارد. پژوهش حاضر با هدف، بررسی تأثیر جایگاه گوشی بر آستانهظهای ادیومتری صوت خالص در محدوده فرکانسی مرسوم انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه مقطعی حاضر، 50 فرد بزرگسال (25 زن و 25 مرد) 25-18 ساله به صورت تصادفی ساده، انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. از تمام افراد تاریخچه‌گیری، اتوسکوپی و تمپانومتری گرفته شد و سپس آستانه‌های شنوایی آن‌ها در محدوده فرکانسی مرسوم (با گام‌های 5 و 1 دسی‌بل) در هر دو گوش تعیین گردید. گوشی مربوط، یک بار توسط فرد آزمایشگر و بار دیگر توسط فرد آزمایش شونده بر روی گوش‌ها قرار داده شد و آستانه‌های شنوایی افراد به روش نزولی کسب و ثبت گردیدند. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون Paired t استفاده شد. یافته‌ها: تفاضل آستانه‌های حاصل از تغییر جایگاه گوشی در تمام فرکانس‌های مورد ارزیابی در هر دو گوش از نظر آماری معنی‌دار بود (05/0 > P). نتیجه‌گیری: جایگاه گوشی بر آستانه‌های شنوایی در فرکانس‌های مرسوم تأثیرگذار بود و به همین دلیل توصیه می‌گردد که در ارزیابی‌های بالینی، جایگذاری گوشی در هر شرایطی توسط شنوایی‌شناس مربوط صورت پذیرد. کلید واژه‌ها: ادیومتری صوت خالص، جایگاه گوشی، آستانه شنوایی