نوع مقاله : گزارش مورد
نویسندگان
1 کارشناس ارشد کاردرمانی، عضوهیئت علمی گروه آموزشی کاردرمانی دانشکده علوم توانبخشی،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2 کارشناس کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3 کارشناس ارشد کاردرمانی، عضو گروه آموزشی کاردرمانی دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4 دانشجو، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
چکیدهمقدمه: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مدل کاری مراجعمحور در درمان مبتنی بر کار در بیمار اسکیزوافکتیو بر اساس چهارچوب فرآیندکاری کانادایی است.مواد و روشها: در این تحقیق موردی، خانم 38 ساله با تشخیص اسکیزوافکتیو مورد مطالعه قرار گرفت. جهت ارزیابی از آزمونهای مقیاس عملکرد کانادایی و مقیاس افسردگی بک 2 و همچنین آزمون شناختی لوتکا استفاده شد، مداخله به مدت 21 جلسه درمان مستقیم و در ادامه مشاوره مبتنی بر چهارچوب کاری عملکرد کانادایی انجام شد که درمان مراجع محور را تسهیل میکرد.در تمام فرآیند درمان ارزشها و علایق مراجع مورد احترام قرار گرفت و مراجع در ارزیابی و تعیین اهداف، مشارکت فعال داشت.یافتهها: نتایج بررسی میزان تأثیر مداخله با آزمون COPM حاکی از افزایش و تغییر میزان عملکرد و رضایت مراجع به میزان 7/5 و3/5 و کاهش شدت میزان افسردگی فرد ازشدید به متوسط(50 به 20) بود.نتیجهگیری: نتایج حاکی از موثر بودن این رویکرد در اختلال اسکیزوافکتیو به خصوص در حوزه مهارتهای اجتماعی و کارهای روزمره و کاهش افسردگی وی میباشد.کلیدواژهها: کاردرمانی، چهارچوب مراجعمحور، چهارچوب فرآیند کاری کانادایی، اختلال اسکیزوافکتیو