نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دکتری، گروه آمار و اپیدمیولوژی ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2 کارشناس ارشد، مدیریت توانبخشی، کلینیک توانبخشی البرز, کرج, ایران
چکیده
چکیده مقدمه: رضایت شغلی از عوامل مهم افزایش بهره وری، تعلق و دلبستگی کارکنان به محیط کار و افزایش کمیت و کیفیت کار است. بنابراین بررسی این عامل در مشاغل مختلف اهمیت بسیاری دارد.مواد و روشها: این بررسی از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد. مطالعه در بین کاردرمانگران و گفتاردرمانگران شهرستان کرج انجام گرفته است. از هر گروه 16 نفر به صورت تصادفی پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه رضایت شغلی (JDI) را تکمیل نمودند. روایی و پایایی این پرسشنامه در تحقیقات مشابه داخلی مورد تایید بوده است. یافته ها در نرم افزار SPSS و با آزمونهای ناپارامتریک آنالیز گردید.یافتهها: نمرات رضایت شغلی در کاردرمانگران (76/0±31/3) بیشتر از گفتاردرمانگران (45/0±80/2) به دست آمد. در گروه گفتاردرمانگران بین رضایت شغلی با سرپرستی، حقوق و ترفیع رابطه معنی دار به دست آمد. در کاردرمانگران رضایت شغلی با ماهیت کار، حقوق، ترفیع و همکاران رابطه معنی دار نشان داد.نتیجهگیری: نمرات به دست آمده در هر دو گروه نشانگر انست که اقدامات اصلاحی ضروری می باشد. اقداماتی برای افزایش امنیت شغلی، بهبود شرایط ارگونومی محیط کار، توسعه شغلی و غنای شغلی می تواند به افزایش رضایت شغلی در این دو گروه کمک نماید.کلیدواژهها: گفتاردرمان، کاردرمان، رضایت شغلی، کرج، توانبخشی، پرسشنامه JDI