نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناس ارشد کار درمانی جسمانی
2 مدیریت گروهکار درمانی دانشکده توانبخشی ایران، عضو هیئت علمی دانشکده توانبخشیدانشگاه علوم پزشکی ایران
3 فلوشیپ جراحی ترمیم دست و میکروسکوپی
4 مدیریت گروه دانشکده توانبخشی ایران، عضو هیئت علمی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده
مقدمه: نتایج حسی، پساز ترمیم عصب در بزرگسالان، عموماً ضعیف میباشد. ما فرض نمودیم آورانزدائی ساعد نتایج حسی را ازطریق افزایش نمایش کورتیکال دست بهبود میبخشد.مواد و روشها: یک مطالعه آیندهنگر تصادفی double-blind انجام شد. در طی دوره دو هفتهای یک کرم بیحسی موضعی (Lidocaine-PTC) در گروه مورد (تعداد=6)، یا placeboدر گروه کنترل (تعداد=7)، مکررا (4بار) بر روی وجه فلکسور ساعد دست آسیبدیده مورد استفاده قرار گرفت. برنامه بازآموزی حسی برای هر دو گروه یک ساعت پس از استعمال پماد انجام شد. ارزیابی حسی در فواصل منظم، قبل از مداخله،پساز آخرین مداخله (پایان جلسه چهارم) و 4 هفته (follow-up)پساز آخرین کاربرد پماد Lidocaine-PTC/ placebo انجام شد.نتایج: گروه Lidocaine-PTCبهبودی قابلتوجهی در مقایسه با گروه placebo از نظر درک لمس/فشار (005/0P=) و TPD ثابت (005/0P=) پس از 6 هفته کسب نمودند.بحث و نتیجهگیری: بیحسی موضعی ناحیه ساعد آسیبدیده در ترکیب با بازآموزی حسی میتواند نتایج حسی را پساز ترمیم عصب ارتقاء دهد.کلید واژهها:ضایعه عصب محیطی، بیحسی انتخابی، بازآموزی حسی