نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 مربی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
2 دانشیار ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
3 دانشجوی کارشناسی فیزیوتراپی دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
چکیده
چکیدهمقدمه: به اختلال در عملکرد سیستم عصبی که به دنبال اختلال در خون رسانی مغز ایجاد شده سکته مغزی میگویند. سکته مغزی مهمترین عامل در ایجاد ناتوانی و معلولیت در بالغین می باشد. یکی از بزرگترین ناتوانیها پس از سکته ناتوانی در راه رفتن است به طوری که بیش از50% از بیمارانی که مرحله حاد بیماری را طی میکنند در راه رفتن ناتوان میباشند و به یک دوره توانبخشی برای رسیدن به یک سطح عملکردی برای راه رفتن نیاز دارند.مواد و روشها: به منظور مقایسه تأثیر تمرین درمانی بر روی عملکرد راه رفتن، بالانس و بهبود افسردگی در افراد مبتلا به همی پلژی سمت راست و چپ، کارآزمایی بالینی غیرتصادفی انجام گرفت. در این مطالعه از 13 بیمار همی پلژی سمت راست با میانگین سنی (47/1 ± 46/60) و 13 بیمار همیپلژی سمت چپ با میانگین سنی (01/2 ± 92/61) که از نظر سن، قد و وزن همگن شده بودند، استفاده گردید. به منظور بررسی عملکرد راه رفتن از مقیاس Dynamic Gait Index، عملکرد بالانس مقیاس Berg balance scale و افسردگی پرسشنامه افسردگی بک استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات به دست آمده از نرم افزار SPSS استفاده گردید. به منظور مقایسه تأثیر تمرین درمانی در بهبود عملکرد راه رفتن و بالانس و بهبود افسردگی قبل و بعد از درمان در هر گروه از آزمون t زوج شده و جهت مقایسه بین دو گروه از آزمون t مستقل استفاده شد.نتایج: با انجام تجزیه و تحلیل بر روی داده های به دست آمده نتایج زیر حاصل گردید:از نظر عملکرد راه رفتن در گروه همی پلژی سمت راست (001/0 < P) و همی پلژی سمت چپ (001/0 < P) قبل و بعد از درمان تفاوت معنیداری حاصل گردید.از نظر عملکرد بالانس در گروه همی پلژی سمت راست (01/0 < P) و همی پلژی سمت چپ (001/0 < P) قبل و بعد از درمان تفاوت معنیداری حاصل گردید.از نظر بهبود افسردگی در گروه همی پلژی سمت راست (001/0 < P) و همی پلژی سمت چپ (001/0 < P) قبل و بعد از درمان تفاوت معنیداری حاصل گردید.از نظر عملکرد راه رفتن قبل (85/0 = P) و بعد از درمان (35/0 = P) بین دو گروه تفاوت معنیداری یافت نشد.از نظر عملکرد بالانس قبل (056/0 = P) و بعد از درمان (66/0 = P) بین دو گروه تفاوت معنیداری یافت نشد.از نظر بهبود افسردگی قبل (067/0 = P) و بعد از درمان (054/0 = P) بین دو گروه تفاوت معنیداری یافت نشد.بحث و نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که انجام پروتکل تمرین درمانی باعث بهبود عملکرد راه رفتن و بالانس و بهبود افسردگی در افراد مبتلا به همی پلژی می شود اما تفاوتی بین دو گروه همیپلژی سمت راست و چپ حاصل نگردید.کلید واژهها: همی پلژی، عملکرد راه رفتن، عملکرد بالانس، افسردگی