پژوهش در علوم توانبخشی
تجارب دانشجویان فیزیوتراپی از فرایندهای آموزش بالینی: مطالعه کیفی
نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2 دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: امروزه جایگاه آموزش بالینی در تربیت دانشجویان فیزیوتراپی بطور فزاینده‌ای در حال برجسته‌تر شدن است. برنامه‌ریزی صحیح در تربیت بالینی دانشجویان مستلزم کسب شناختی درست از تجارب دانشجویان می‌باشد. این پژوهش با هدف کسب شناختی بهتر از تجارب دانشجویان فیزیوتراپی از فرایندهای جاری در دورة آموزش بالینی انجام پذیرفته است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کیفی، 21 نفر از دانشجویان سال آخر مقطع کارشناسی فیزیوتراپی بصورت نمونه‌گیری هدفمند به مشارکت در پژوهش دعوت و اطلاعات از طریق پنج جلسه بحث گروهی متمرکز جمع‌آوری شد. از روش کلایزی به عنوان راهنمای تجزیه و تحلیل استفاده و روایی یافته‌ها به روش مثلث‌سازی داده‌ها تأمین گردیده است. یافته‌ها: پس از تجزیه و تحلیل داده‌ها و طبقه‌بندی کدها، چهار مضمون شامل «آموزش و ارزشیابی بالینی»، «یادگیری بالینی»، «پذیرش بیمار» و «ارتباطات کارآموز در محیط» پدیدار گشت. مشارکت‌کنندگان طی این مطالعه بر مواردی مانند تعداد و تنوع کم بیماران، عدم اجرای سرفصل‌های کارآموزی و جمعیت زیاد گروه‌های کارآموزی تأکید داشتند. نتیجه‌گیری: بی‌توجهی به فرایندهای جاری در آموزش بالینی، تجربة بالینی کارآموز را متأثر می‌سازد لذا بهبود فرایندهای کارآموزی، تجربة بالینی موثرتری را فراهم می‌آورد. بالابردن غنای تجربة بالینی کارآموزان با تأمین تنوع کافی بیمار در کارآموزی‌ها، افزایش دورة آموزش عملی و بالینی، تأکید بیشتر و عملی بر اجرای بهتر سرفصل‌های کارآموزی، تعدیل جمعیت دانشجویان در کارآموزی برای اثربخش‌تر شدن کارآموزی‌ها پیشنهاد می‌گردد. کلید واژه‌ها: آموزش بالینی، دانشجویان فیزیوتراپی، فرایندهای کارآموزی. تجربه زیسته
)