نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 مربی، گروه اپتومتری، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
2 استادیار، مرکز ارتقای سلامت و گروه اپتومتری، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکیده
مقدمه: جمع دوچشمی در حضور عملکرد نرمال دو چشم رخ میدهد. استریوپسیس نیز به عنوان بالاترین عملکرد دید دوچشمی در نظر گرفته میشود. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر جمع دوچشمی حساسیت کانتراست و رابطه آن با استریوپسیس بود.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، 60 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان )17 مرد و 43 زن) با میانگین سنی 45/1 ± 20/21 سال به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. حساسیت کنتراست تک چشمی و دوچشمی بیماران با بهترین دید اصلاح شده در شرایط فتوپیک، با استفاده از دستگاه متروویژن در فرکانسهای فضایی 75/0، 75/1، 3، 6، 13 و 20 سیکل بر درجه اندازهگیری گردید. استریوپسیس نیز به وسیله تستهای TNO و Titmus اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمونهای Repeated measures ANOVA و Multiple Linear Regression مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج آزمون Repeated measures ANOVA نشان داد که دید دوچشمی نسبت به دید تک چشمی، به طور معنیداری سبب افزایش حساسیت کانتراست گردید (001/0 > P)، اما تفاوت معنیداری بین حساسیت کانتراست چشم راست و چپ وجود نداشت (266/0 = P). آزمون همبستگی Pearson در هیچکدام از فرکانسهای فضایی، ارتباط معنیداری را بین استریوپسیس اندازهگیری شده به روش متقاطع و غیر متقاطع در تستهای Titmus و TNO با حساسیت کانتراست دوچشمی نشان نداد (114/0 = P).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، جمع دوچشمی در حضور دید دوچشمی طبیعی، میتواند باعث بهبود عملکردهای بینایی افراد مانند افزایش حساسیت کانتراست دوچشمی نسبت به تک چشمی شود که تأییدکننده اهمیت درمان اختلالات دوچشمی مانند تنبلی چشم میباشد.
کلیدواژهها