نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری، واحد علیآباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علیآباد کتول، ایران
2 استادیار، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری، واحد علیآباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علیآباد کتول، ایران
چکیده
مقدمه: توسعه مهارتهای اجتماعی، یکی از دستاوردهای دوران کودکی محسوب میشود که پیشبینیکننده رفتارهای اجتماعی و موفقیتهای تحصیلی و شغلی آینده دانشآموزان میباشد. مطالعه حاضر با هدف تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر رشد مهارت اجتماعی کودکان پیشدبستانی شهر شاهرود در سال 1396 انجام گرفت.مواد و روشها: این مطالعه از نوع تجربی کلاسیک با دو گروه آزمون و شاهد بود که بر روی 60 نفر از کودکان پیشدبستانی به صورت تصادفی انجام گردید. محتوای آموزش مهارتهای اجتماعی برای گروه آزمون طی 12 جلسه 90-60 دقیقهای در قالب گروههای 8-7 نفره اجرا شد. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه مهارتهای اجتماعی Matson بود که به روش خودگزارشدهی از سوی والدینی و مربیان تکمیل گردید. دادهها با استفاده از آمار توصیفی (جداول، میانگین و انحراف معیار) و استباطی (آزمونهای Paired t، Independent t و ANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: قبل از انجام مداخله، اختلاف معنیداری بین مهارت اجتماعی از دیدگاه مربی و والدین وجود نداشت. اما پس از مداخله، بین دو گروه از نظر والدین (02/0 = P) و مربی (04/0 = P) تفاوت معنیداری مشاهده شد و میزان مهارت اجتماعی در گروه آزمون بیشتر از گروه شاهد بود.نتیجهگیری: با توجه به اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی، میتوان گفت که بهبود و توسعه مهارتهای اجتماعی در سنین پیشدبستانی، میتواند زمینهساز موفقیتهای تحصیلی، شغلی و رفتاری کودک در آینده باشد. بنابراین، با توجه به اهمیت فرصتهای آموزشی در سنین کودکی، لازم است مسؤولان و دستاندرکاران بهداشتی به این مسأله توجه بیشتری داشته باشند.
کلیدواژهها