مقایسه نسبت قدرت و دامنه حرکتی چرخش داخلی به خارجی مفصل شانه ورزشکاران زورخانه با افراد غیر ورزشکار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 دانشیار، گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

2 استادیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

3 کارشناس ارشد، گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

10.22122/jrrs.v9i1.641

چکیده

مقدمه: عضلات روتیتورکاف که مسؤول چرخش داخلی و خارجی بازو هستند، نقشی حیاتی در ایجاد حرکت‌پذیری و پایداری مفصل شانه دارند. این وظیفه در ورزشکارانی که نیاز به اجرای حرکات مکرر در بالای سر دارند، دارای اهمیت بیشتری است. از آن‌جایی که تطابق اسکلتی- عضلانی به واسطه بعضی نیازهای فیزیکی و الگوهای حرکتی برای ورزشکاران بسیار مهم است، هدف از تحقیق حاضر، مقایسه نسبت قدرت و دامنه‌ حرکتی چرخش داخلی و خارجی مفصل شانه ورزشکاران زورخانه با افراد غیر ورزشکار بود. مواد و روش‌ها: آزمودنی‌های این تحقیق شامل 29 ورزشکار زورخانه با میانگین سنی 04/2 ± 51/23 سال و میانگین سابقه ورزشی 47/4 ± 75/8 سال و 30 نفر غیر ورزشکار با میانگین سنی 56/1 ± 8/24 سال بودند. جمع‌آوری اطلاعات از طریق پرسش‌نامه و معاینه صورت‌ گرفت. قدرت ایزومتریک توسط دستگاه قدرت‌سنج دستی و دامنه حرکتی توسط انعطاف‌سنج لیتون در حرکات چرخش داخلی و خارجی هر دو اندام ‌فوقانی اندازه‌‌گیری شدند. از آزمون Independent t برای تجزیه تحلیل داده‌ها استفاده‌ گردید. یافته‌ها: نسبت دامنه حرکتی چرخش داخلی به خارجی مفصل شانه در ورزشکاران زورخانه کمتر از افراد غیر ورزشکار بود (050/0 ≥ P). به علاوه، نتایج مؤید آن است که نسبت قدرت چرخش داخلی به خارجی ورزشکاران زورخانه در این مفصل بیشتر از گروه غیر ورزشکار می‌باشد (001/0 ≥ P). نتیجه‌گیری: انجام الگوهای ‌حرکتی ‌تکراری در زورخانه، ممکن است در مدت زمان طولانی باعث به هم خوردن نسبت طبیعی تعادل قدرت و دامنه حرکتی در مفصل شانه شود که به عنوان عامل خطرزا در آسیب‌های شانه، مستلزم توجه به رویکردهای پیشگیرانه با ایجاد راهکارهای اصلاحی می‌باشد. کلید واژه‌ها: قدرت، دامنه حرکتی، مفصل شانه، زورخانه