نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال، گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
2 استادیار، مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال، گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
3 کارشناسی ارشد، گروه فناوری اطلاعات، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: فلج مغزی شامل ناهنجاریهای غیر پیشرونده به مغز در حال رشد است که منجر به بروز دستهای از مشکلات حرکتی میشود. علاوه بر مشکلات حرکتی که بر میزان مشارکت کودک فلج مغزی تأثیرگذار است، عوامل محیطی نیز میتواند میزان مشارکت را کاهش یا افزایش دهد. هدف این مطالعه، بررسی اثر ناتوانی بر میزان مواجهه با موانع محیطی بود. مواد و روشها: 75 نفر از والدین کودکان فلج مغزی 12-5 ساله در دو مرکز توانبخشی تهران به صورت در دسترس به تکمیل پرسشنامه عوامل محیطی بیمارستان Craig (Craig hospital inventory of environmental factors یا CHIEF) و پرسشنامه ویژگیهای فردی پرداختند. محقق با گرفتن اطلاعات از والدین به تعیین سطح توانایی دستی، عملکرد حرکتی و سطح شناختی کودک پرداخت. یافتهها: والدین کودکان فلج مغزی بیشترین میزان مواجهه این کودکان را با موانع به ترتیب در خرده مقیاس سرویسها، کمک و سیاستها گزارش نمودند. مقایسه نمره خرده مقیاسها و نمره کل از نظر سطح شناختی، توانایی دستی و عملکرد حرکتی درشت کودک تفاوت معنیداری را نشان داد. نتیجهگیری: موانع محیطی متعددی برای مشارکت کودکان فلج مغزی وجود دارد و با کاهش عملکرد کودک میزان مواجهه با این موانع بیشتر خواهد بود. اصلاح موانع محیطی موجود و فراهم نمودن تسهیلات متناسب با معلولیت کودکان برای مشارکت آنها ضروری است. کلید واژهها: موانع محیطی، فلج مغزی، مشارکت، کودک و ناتوانی