نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناس ارشد، گروه شنواییشناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2 عضو هیأت علمی، گروه شنواییشناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3 کارشناس ارشد، عضو هیأت علمی، گروه شنواییشناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4 عضو هیأت علمی، گروه آمار و ریاضی، دانشکده مدیریت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: آزمون فاصله در نویز (Gaps in noise یا GIN)، مهارت وضوح زمانی شنوایی را ارزیابی مینماید. مطالعات قبلی نشان دادهاند که آزمون فاصله در نویز، آزمونی با کاربردی آسان است که دارای حساسیت و ویژگی خوبی است. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی مهارت وضوح زمانی شنوایی در افراد دارای شنوایی هنجار با و بدون وزوز بود.مواد و روشها: این مطالعه همگروهی همزمان غیر مداخلهای روی 20 فرد دارای وزوز (14 نفر وزوز دو طرفه و 6 نفر دارای وزوز یک طرفه) با آستانه شنوایی هنجار، با میانگین سنی 3/30 سال به عنوان گروه بیمار و 20 فرد با شنوایی هنجار بدون وزوز با میانگین سنی 8/27 به عنران گروه شاهد با شرایط سنی و جنسیتی مشابه در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. پس از انجام آزمون فاصله در نویز GIN، آستانه تقریبی و درصد پاسخهای صحیح افراد استخراج شد و با آزمون ناپارامتری Mann-Whitneyمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: آستانه تقریبی در گوش راست و گوش چپ گروه بیمار به طور معنیداری طولانیتر از گروه شاهد بود (به ترتیب 004/0 = P و 001/0 = P). درصد پاسخهای صحیح در گوش راست و گوش چپ گروه بیمار به طور معنیداری کمتر از گروه شاهد بود (به ترتیب 007/0 = P و 001/0 = P).نتیجهگیری: نتایج آزمون فاصله در نویز، نقص در پردازش وضوح زمانی شنوایی افراد دارای وزوز با شنوایی هنجار را نشان داد. بنابراین میتوان این طور برداشت کرد که عملکرد ضعیفتر پردازش شنوایی در افراد دچار وزوز محتمل خواهد بود.کلید واژهها: وضوح زمانی شنوایی، وزوز، آزمون فاصله در نویز (GIN)