مقایسه تغییرپذیری هماهنگی سگمنت‌های اندام تحتانی در مردان دارای زانوی پرانتزی و سالم حین دویدن روی تردمیل با سرعت‌های مختلف: یک مطالعه مقطعی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری تخصصی، گروه بیومکانیک و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 دانشیار، گروه بیومکانیک و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

3 استادیار، گروه بیومکانیک و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

10.22122/jrrs.v16i0.3636

چکیده

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه تغییرپذیری هماهنگی سگمنت‌های اندام تحتانی در مردان دارای زانوی پرانتزی و سالم حین دویدن روی تردمیل با سرعت‌های مختلف بود.مواد و روش‌ها: 15 دانشجوی سالم رشته علوم ورزشی و 15 داوطلب دارای ناهنجاری زانوی پرانتزی در این مطالعه شرکت کردند. هر آزمودنی با سرعت ترجیحی، 25 درصد سریع‌تر و 25 درصد آهسته‌تر از سرعت ترجیحی، به مدت 60 ثانیه روی تردمیل دوید و در حین دویدن، اطلاعات کینماتیکی اندام تحتانی آن‌ها توسط سیستم آنالیز حرکت مایوموشن با فرکانس نمونه‌برداری 200 هرتز ثبت گردید. محاسبات هماهنگی با استفاده از روش فاز نسبی پیوسته برای سه کوپلینگ سگمنتی انجام و بین دو گروه مقایسه شد.یافته‌ها: نتایج آزمون Repeated measures ANOVA بین گروهی نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین الگوهای هماهنگی سگمنت‌ها در دو گروه حین دویدن با سرعت‌های مختلف وجود نداشت (05/0 ˃ P)، اما تغییر سرعت دویدن، منجر به بروز تفاوت معنی‌داری در هماهنگی و تغییرپذیری هماهنگی سگمنت‌ها در برخی فازهای دویدن در هر دو گروه شد (05/0 ≥ P).نتیجه‏ گیری: الگوی هماهنگی سگمنت‌های مورد بررسی در حین دویدن بین دو گروه دارای زانوی پرانتزی و سالم متفاوت نمی‌باشد، اما تفاوت‌های معنی‌داری در این الگوها و سرعت‌های متفاوت دویدن در هر دو گروه مشاهده شد. از طرف دیگر، تغییرپذیری هماهنگی سگمنت‌ها بین دو گروه متفاوت نبود، اما افزایش سرعت دویدن، باعث کاهش تغییرپذیری هماهنگی در ابتدا و انتهای سوئینگ و میداستنس در هر دو گروه شد که می‌تواند افزایش احتمال بروز صدمات پرکاری در این فازها را نشان دهد. الگوی هماهنگی سگمنت‌های مورد بررسی در حین دویدن بین دو گروه دارای زانوی پرانتزی و سالم متفاوت نمی‌باشد، اما تفاوت‌های معنی‌داری در این الگوها و سرعت‌های متفاوت دویدن در هر دو گروه مشاهده شد. از طرف دیگر، تغییرپذیری هماهنگی سگمنت‌ها بین دو گروه متفاوت نبود، اما افزایش سرعت دویدن، باعث کاهش تغییرپذیری هماهنگی در ابتدا و انتهای سوئینگ و میداستنس در هر دو گروه شد که می‌تواند افزایش احتمال بروز صدمات پرکاری در این فازها را نشان دهد.

کلیدواژه‌ها

  1. Souza RB. An evidence-based videotaped running biomechanics analysis. Phys Med Rehabil Clin N Am 2016; 27(1): 217-36.
  2. Nigg BM, De Boer RW, Fisher V. A kinematic comparison of overground and treadmill running. Med Sci Sports Exerc 1995; 27(1): 98-105.
  3. Murphy DF, Connolly DA, Beynnon BD. Risk factors for lower extremity injury: a review of the literature. Br J Sports Med 2003; 37(1): 13-29.
  4. Samaei A, Bakhtiary AH, Elham F, Rezasoltani A. Effects of genu varum deformity on postural stability. Int J Sports Med 2012; 33(6): 469-73.
  5. Van Gheluwe B, Kirby KA, Hagman F. Effects of simulated genu valgum and genu varum on ground reaction forces and subtalar joint function during gait. J Am Podiatr Med Assoc 2005; 95(6): 531-41.
  6. Marks R, Percy JS, Semple J, Kumar S. Quadriceps femoris activation changes in genu varum: A possible biomechanical factor in the pathogenesis of osteoarthrosis. J Theor Biol 1994; 170(3): 283-9.
  7. Lewek MD, Rudolph KS, Snyder-Mackler L. Control of frontal plane knee laxity during gait in patients with medial compartment knee osteoarthritis. Osteoarthritis Cartilage 2004; 12(9): 745-51.
  8. Lun V, Meeuwisse WH, Stergiou P, Stefanyshyn D. Relation between running injury and static lower limb alignment in recreational runners. Br J Sports Med 2004; 38(5): 576-80.
  9. Stief F, Bohm H, Dussa CU, Multerer C, Schwirtz A, Imhoff AB, et al. Effect of lower limb malalignment in the frontal plane on transverse plane mechanics during gait in young individuals with varus knee alignment. Knee 2014; 21(3): 688-93.
  10. Barrios JA, Davis IS, Higginson JS, Royer TD. Lower extremity walking mechanics of young individuals with asymptomatic varus knee alignment. J Orthop Res 2009; 27(11): 1414-9.
  11. Jafarnezhadgero AA, Shad MM, Majlesi M, Granacher U. A comparison of running kinetics in children with and without genu varus: A cross sectional study. PLoS One 2017; 12(9): e0185057.
  12. Lim KH, Seo TB, Kim YP. Relationship between movement dysfunctions and sports injuries according to gender of youth soccer player. J Exerc Rehabil 2020; 16(5): 427-31.
  13. Bayraktar B, Yucesir I, Ozturk A, Cakmak AK, Taskara N, Kale A, et al. Change of quadriceps angle values with age and activity. Saudi Med J 2004; 25(6): 756-60.
  14. Ekim AA, Hamarat H, Musmul A. Relationship between Q-angle and articular cartilage in female patients with symptomatic knee osteoarthritis: Ultrasonographic and radiologic evaluation. Arch Rheumatol 2017; 32(4): 347-52.
  15. Abbasi A, Yazdanbakhsh F, Tazji MK, Aghaie AP, Svoboda Z, Nazarpour K, et al. A comparison of coordination and its variability in lower extremity segments during treadmill and overground running at different speeds. Gait Posture 2020; 79: 139-44.
  16. Abbasi A, Zamanian M, Svoboda Z. Nonlinear approach to study the acute effects of static and dynamic stretching on local dynamic stability in lower extremity joint kinematics and muscular activity during pedalling. Hum Mov Sci 2019; 66: 440-8.
  17. Bailey JP, Freedman SJ, Dufek JS, Navalta J, Mercer JA. Effects of treadmill running velocity on lower extremity coordination variability in healthy runners. Hum Mov Sci 2018; 61: 144-50.
  18. Chiu SL, Chang CC, Chou LS. Inter-joint coordination of overground versus treadmill walking in young adults. Gait Posture 2015; 41(1): 316-8.
  19. DeLeo AT, Dierks TA, Ferber R, Davis IS. Lower extremity joint coupling during running: A current update. Clin Biomech (Bristol, Avon) 2004; 19(10): 983-91.
  20. Mehri R, Abbasi A, Abbasi S, Khaleghi Tazji M, Nazarpour K. Intra-segment coordination variability in road cyclists during pedaling at different intensities. Appl Sci 2020; 10(24): 8964.
  21. Li L, Haddad JM, Hamill J. Stability and variability may respond differently to changes in walking speed. Hum Mov Sci 2005; 24(2): 257-67.
  22. Li Y, Walker M, Kakar RS, Simpson K. Upper trunk-pelvis axial rotation coordination during treadmill running. Proceedings of the 33th International Conference of Biomechanics in Sports; 2015 Jun 29-Jul 3; Poitiers, France.
  23. Hamill J, van Emmerik RE, Heiderscheit BC, Li L. A dynamical systems approach to lower extremity running injuries. Clin Biomech (Bristol, Avon) 1999; 14(5): 297-308.
  24. Hamill J, Palmer C, van Emmerik RE. Coordinative variability and overuse injury. Sports Med Arthrosc Rehabil Ther Technol 2012; 4(1): 45.
  25. Floria P, Sanchez-Sixto A, Harrison AJ, Ferber R. The effect of running speed on joint coupling coordination and its variability in recreational runners. Hum Mov Sci 2019; 66: 449-58.
  26. Mehdizadeh S, Arshi AR, Davids K. Quantifying coordination and coordination variability in backward versus forward running: Implications for control of motion. Gait Posture 2015; 42(2): 172-7.
  27. Cunningham TJ, Mullineaux DR, Noehren B, Shapiro R, Uhl TL. Coupling angle variability in healthy and patellofemoral pain runners. Clin Biomech (Bristol, Avon) 2014; 29(3): 317-22.
  28. Letafatkar A, Mantashloo Z, Moradi M. Comparison the time to stabilization and activity of the lower extremity muscles during jump-landing in subjects with and without Genu Varum. Gait Posture 2018; 65: 256-61.
  29. Miller RH, Meardon SA, Derrick TR, Gillette JC. Continuous relative phase variability during an exhaustive run in runners with a history of iliotibial band syndrome. J Appl Biomech 2008; 24(3): 262-70.
  30. Stief F, Bohm H, Schwirtz A, Dussa CU, Doderlein L. Dynamic loading of the knee and hip joint and compensatory strategies in children and adolescents with varus malalignment. Gait Posture 2011; 33(3): 490-5.
  31. Jafarnezhadgero A, Shad MM, Majlesi M, Zago M. Effect of kinesio taping on lower limb joint powers in individuals with genu varum. J Bodyw Mov Ther 2018; 22(2): 511-8.