نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناس ارشد، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2 استادیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3 استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
4 استاد، متخصص مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: افسردگی میتواند واکنشی درونزاد یا قسمتی از بیماری مالتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis یا MS) باشد. همچنین در اغلب موارد، این بیماری باعث درگیر شدن عضلات میشود. بنابراین اکثر این افراد قدرت عضلانی اندامهای خود را از دست میدهند. بنابراین تحقیق حاضر با هدف، اثربخشی 8 هفته تمرینات پیلاتس بر عملکرد حرکتی و افسردگی در بیماران مبتلا به MS انجام شد. مواد و روشها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و گروه شاهد بود. شرکت کنندگان در این تحقیق 33 زن مبتلا به MS [با میانگین سنی: 447/9 ± 36/33 سال و میانگین EDSS (Expanded disability status scale): 278/1 ± 89/2] بودند که در سال 1390 به انجمن MS استان اصفهان مراجعه کردند. شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه تجربی (18 نفر) و شاهد (15 نفر) تقسیم شدند. از پرسشنامه افسردگی Beck (Beck depression inventory) به منظور ارزیابی افسردگی و از آزمونهای 30 ثانیه نشستن و برخاستن (30-Second test of up and down) و آزمون زماندار برخاستن و برگشتن (Timed get up and go) برای ارزیابی عملکرد حرکتی استفاده شد. سپس گروه تجربی به مدت 8 هفته در تمرینات پیلاتس (3 جلسه در هفته) شرکت کردند. آزمون ANCOVA جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت. یافتهها: بین دو گروه تجربی و شاهد تفاوت معنیداری در آزمون 30 ثانیه نشستن و برخاستن از روی صندلی (394/232 = F، 001/0 > P)، آزمون زماندار برخاستن و برگشتن (199/265 = F، 001/0 > P) و آزمون افسردگی (000/92 = F، 001/0 > P) مشاهده شد. نتیجهگیری: نتایج تحقیق نشان داد، ورزش پیلاتس در کمک به کاهش سطوح افسردگی و بهبود عملکرد حرکتی مؤثر بوده است. کلید واژهها: تمرینات پیلاتس، مالتیپل اسکلروزیس، عملکرد حرکتی، افسردگی