نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• مریم سعیدی ¹
• عفت بمبئی‌چی ²
• ابراهیم صادقی ³

¹ کارشناس ‌ارشد، گروه آسیب‌شناسی ‌ورزشی و حرکات ‌اصلاحی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

² دانشیار، گروه آسیب‌شناسی ‌ورزشی و حرکات ‌اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

³ استادیار، مرکز تحقیقات اختلالات اسکلتی و عضلانی و گروه ارتوپدی فنی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: اختلالات تعادل، از جمله مشکلات حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است. با توجه به این که حرکت ‌درمانی باعث بهبود توانایی‌های ‌حرکتی کودکان دارای اوتیسم می‌شود، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرینات پایه ‌ژیمناستیک بر ثبات ‌پاسچر کودکان دارای اوتیسم انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه شاهد بود و در آن 20 پسر دارای اختلال ‌طیف اوتیسم شرکت کردند. با استفاده از مقیاس تشخیصی اوتیسم Gilliam (Gilliam Autism Rating Scale-II یا GARS) (ویرایش دوم)، افراد از لحاظ شدت اختلال در دو گروه 10 نفره مورد و شاهد همگن‌سازی شدند. برنامه تمرینی گروه تجربی شامل 12 هفته تمرینات پایه ‌ژیمناستیک به صورت سه‌ جلسه 45‌ دقیقه‌ای در هفته بود که در مرکز‌ اوتیسم‌ شهر اصفهان اجرا شد. به منظور ارزیابی ثبات ‌پاسچر، دستگاه صفحه نیرو مورد استفاده قرار گرفت. ‌داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره در سطح معنی‌داری 05/0 تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: در مرحله پس‌آزمون، طول نوسان کمتری در مرکز فشار کودکان گروه مورد (143 ± 657 میلی‌متر) نسبت به کودکان گروه شاهد (311 ± 1057 میلی‌متر) مشاهده شد (013/0 = P). تمرینات پایه‌ ژیمناستیک موجب کاهش معنی‌دار نوسان مرکز فشار در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شد (001/0 = P)، اما این تغییرات در گروه شاهد معنی‌دار نبود (050/0 < P). نتیجه‎گیری: به نظر می‌رسد که تمرینات پایه ژیمناستیک در کودکان دارای اوتیسم، باعث کاهش طول نوسان بدن در حالت ایستاده و بهبود ثبات پاسچر می‌شود

کلیدواژه‌ها

• اختلال طیف اوتیسم
• ثبات ‌پاسچر
• تمرینات پایه ‌ژیمناستیک