نوع مقاله : گزارش مورد

نویسنده

• فاطمه درخشنده

عضو هیأت علمی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

چکیده

چکیده
مقدمه: بیمار دختری است که حاصل حاملگی فول ترم و روش سزارین بوده است. از ابتدا مشکلاتی در تغذیه و بلع داشت. میکروسفالی او قابل توجه بود و به موازات آن تاخیر در رشد  و نمو (growth, development)   نیز در همه مراحل رشد دیده می‌شد. در  بررسی‌های انجام شده سی‌تی‌اسکن طبیعی و آزمایشات موید سندرم سرخجة مادرزادی بوده است.در سن 5 سالگی به­ دلیل مشکلات زیادی در تغذیه و کمبود وزن به کلینیک گفتار درمانی ارجاع داده شد. در ارزیابی feeding  مشخص شد که عملکردهایchewing  وbiting را دارا نیست و بلع او نیز غیر طبیعی است. رژیم غذایی او به چند مادة خاص غذایی محدود بود که تنها از طریق مکیدن انجام می‌شد. طول مدت تغذیه در هر وعده غذایی حدود یک ساعت بود که در این مدت به دفعات دچار آسپیراسیون و حالت تهوع می‌شد.زیر‌سیستمهای گفتاری شامل تنفس، آواسازی، تولید و تشدید و در نتیجه گفتار او طبیعی (متناسب با سن و جنس) بود. به تشخیص آسیب‌شناس گفتار و زبان، مشکل اصلی او دیسفاژی دهانی بود. بنابراین برنامه درمانی او که شامل تمرینات دهانی ـ حرکتی، درمانهای مایوفانکشنال، آموزش والدین و روشهای اصلاح رفتار  بود به مدت سه ماه، دو بار در هفته اجرا شد.نتایج: پس از سه ماه برنامه درمانی منظم و همکاری خانواده، مهارتهای biting و chewing ایجاد شده، جایگزین مکیدن شد. آسپیراسیون و حالت تهوع در طول تغذیه از بین رفت. طول مدت تغذیه از یک ساعت به نیم ساعت کاهش و تمایل او به خوردن مواد غذایی متنوع افزایش یافت.بحث: نتایج این بررسی نشان داد که ترکیبی از تمرینات دهانی ـ حرکتی، درمانهای مایوفانکشنال، آموزش والدین و روشهای اصلاح رفتار می‌تواند در درمان دیسفاژی دهانی مفید و مؤثر باشد.

کلیدواژه‌ها

• تمرینات دهانی - حرکتی
• دیسفاژی دهانی
• مشکل تغذیه