نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
2 دانشیار، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
3 استادیار، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
چکیده
مقدمه: تعییرات ایجاد شده ناشی از افزایش سن در ریتم شبانهروزی بدن و عادات زمانی در سالمندان، میتواند باعث ایجاد تفاوت در اجرای فعالیتهای حرکتی و شناختی و همچنین، ترجیحات ساعت روز برای انجام فعالیتهای بدنی یا ذهنی این افراد نسبت به جوانان شود. توانایی حفظ تعادل در افراد سالمند نیاز به توجه دارد و فعالیت خودکاری نیست و میتواند تحت تأثیر این تغییرات قرار گیرد و احتمال زمین خوردن را افزایش دهد. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تغییرات صبحی- عصری تعادل پویا در زنان سالمند با عادت صبحگاهی تحت تکلیف دوگانه شناختی بود.مواد و روشها: 12 زن سالمند با دامنه سنی 80-65 سال به صورت هدفمند انتخاب شدند و با قرار گرفتن در سه گروه به صورت تصادفی، جهت اجرای تست زمان برخاستن و رفتن تحت تکلیف دوگانه شناختی و منفرد، در سه روز متفاوت و در دو نوبت صبح و عصر به آزمایشگاه بیومکانیک ورزشی دانشگاه شهید باهنر کرمان مراجعه نمودند. دادهها با استفاده از آزمون Two-way repeated measures ANOVA در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: زمان روز تأثیر معنیداری بر عملکرد تعادلی سالمندان همزمان با اجرای تکلیف شناختی (711/0 = P) و بدون اجرای تکلیف شناختی (221/0 = P) نداشت، اما بدون در نظر گرفتن زمان روز، اجرای تکلیف شناختی بر عملکرد تعادلی تأثیرگذار بود (001/0 = P).نتیجهگیری: عملکرد تعادلی زنان سالمند تحت تکلیف شناختی و منفرد در عصر نسبت به صبح دچار تغییر نمیشود، اما به طور کلی، اجرای تکلیف شناختی همزمان با تست تعادل، تأثیر منفی بر عملکرد تعادلی سالمندان میگذارد.
کلیدواژهها