نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری تخصصی، گروه رفتار حرکتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 استادیار، گروه رفتار حرکتی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران
3 استادیار، گروه رفتار حرکتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
4 استاد، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: چشم ساکن یک پیشبینیکننده کلیدی در اجرای کارامد تکالیف مهاری و هدفگیری میباشد. در پژوهش حاضر، تأثیر تمرینات چشم ساکن بر بهبود عملکرد تیراندازان تپانچه مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی کنترل شده بود. از بین 60 زن و مرد تیرانداز شرکتکننده در رشته تپانچه ده متر حاضر در مسابقات مطرح کشور، 20 تیرانداز با میانگین سنی ۲۲ سال و رکورد بین 555-545 متر، پس از تکمیل فرم رضایتنامه، به صورت هدفمند انتخاب شدند و بر اساس نمرات ردهبندی شده پیشآزمون، از بالاترین نمره به پایینترین نمره و به صورت یک در میان (روش ABBA) در دو گروه تمرینات چشم ساکن و تکنیکی (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. شرکتکنندگان 10 کوشش را در هر یک از مراحل پیشآزمون، پسآزمون و آزمون یادداری اجرا نمودند. پروتکل تمرینی گروه چشم ساکن مطابق با الگوی به دست آمده از الگوی تیرانداز نخبه به همراه دستورالعمل کلامی به مدت هشت جلسه و در شش بلوک 10 شلیک پیدرپی بود. دادهها با استفاده از آزمونهای Independent t، Repeated measures ANOVA و تعقیبی Bonferroni در نرمافزار SPSS و سطح 05/0 > P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: نتایج آزمون Repeated measures ANOVA در گروههای مورد بررسی از مرحله پیشآزمون تا یادداری نشان داد که این تغییرات برای گروه تمرینات چشم ساکن معنیدار بود (001/0 = P). بر اساس نتایج آزمون تعقیبی Bonferroni، گروه تمرینات چشم ساکن در مراحل پسآزمون (010/0 = P) و یادداری (020/0 = P) نسبت به مرحله پیشآزمون عملکرد تیراندازی بهتری داشتند. مطابق با نتایج آزمون Independent t، تفاوت معنیداری بین گروههای تمرینات چشم ساکن و تکنیکی در مرحله پسآزمون (007/0 = P) و یادداری (004/0 = p) مشاهده گردید.نتیجهگیری: تمرینات چشم ساکن از طریق هدایت بیرونی توجه دیداری، میتواند موجب بهبود یادگیری مهارت تیراندازی تپانچه شود.
کلیدواژهها