نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری تخصصی، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 دانشیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 استادیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: انسان از بینایی برای تشخیص اطلاعات درباره محیط تکلیف استفاده میکند. مطالعات نشان داده است که طول دوره چشم ساکن (مدت زمان آخرین تثبیت قبل از اجرای حرکت)، عملکرد حرکتی و کارایی در تعدادی از تکالیف، با استفاده از تمرینات چشم ساکن بهبود مییابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر انواع تمرینات چشم ساکن بر مدت چشم ساکن و اجرای مهارت ضربه زدن با پای کودکان دارای تبحر حرکتی بالا انجام شد.مواد و روشها: در این تحقیق، 45 دانشآموز پسر 7 تا 10 سال دارای تبحر حرکتی بالا، با اجرای مرحله پیشآزمون، به صورت همگن در سه گروه تمرینات چشم ساکن پایه، کوتاهمدت و بلندمدت قرار گرفتند. مطالعه شامل مراحل پیشآزمون، اکتساب و پسآزمون بود. شرکتکنندگان در مرحله پیشآزمون اقدام به زدن چهار شوت فوتبال (آزمون Christian Moore تعدیل شده) کردند. مرحله اکتساب در 12 جلسه و هر جلسه 10 کوشش انجام گرفت. پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی، شرکتکنندگان در مرحله پسآزمون اقدام به زدن چهار شوت فوتبال نمودند. در هر یک از مراحل، اطلاعات بینایی به کمک دستگاه ردیابی چشم و دقت شوت فوتبال توسط محقق ثبت گردید. دادهها با استفاده از آزمونهای Paired t و One-way ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: انواع تمرینات چشم ساکن، تأثیر معنیداری بر دقت شوت فوتبال و طول دوره چشم ساکن کودکان با تبحر حرکتی بالا داشت (001/0= P)، اما تفاوت معنیداری بین تمرینات چشم ساکن بلندمدت، کوتاهمدت و پایه در دقت شوت فوتبال و طول دوره چشم ساکن مشاهده نگردید (050/0 < P).نتیجهگیری: با توجه به تأثیر انواع تمرینات چشم ساکن بر طول دوره چشم ساکن و دقت شوت، به مربیان و معلمان ورزش پیشنهاد میگردد که توجه ویژهای به این نوع تمرینات در کار کردن با کودکان دارای تبحر حرکتی بالا داشته باشند.
کلیدواژهها