نوع مقاله : نامه به سردبیر
نویسندگان
1 استادیار، گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
2 دانشیار، مرکز تحقیقات اعصاب اطفال و گروه آموزشی کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی، تهران ، ایران
3 دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت و گروه آموزشی کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی، تهران ، ایران
چکیده
ویژه یاری، مراقبت ویژه و خاصی است در حیطه کارههای روزمره زندگی کودک فلج مغزی، که توسط مراقب که عمدتا مادر است صورت میگیرد. ناآگاهی متقابلی از طرف مادران و درمانگران، نسبت به ویژه یاری وجود دارد. یعنی نه تنها مادران، آگاهی لازم نسبت به ویژه یاری را ندارد بلکه عملا هم تجربه ای در این زمینه ندارد و ویژهیاری بعنوان حلقه نادید هندلینگ، موجب سختی، تنیدگی و افزایش بار مراقبتی در مراقبان گردیده است. بنظر میرسد از رهگذر برنامههای آموزشی مراقبتی به والدین و درمانگران، برگزاری کارگاههای آموزشی و آشنایی عملی و علمی با نحوهی مراقبت از کودک فلج مغزی می توان به افزایش سطح آگاهی و ارتقا تجربه آنها در مورد ویژه یاری همت گماشت.