نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2 استادیار، گروه روانشناسی کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3 استادیار، گروه گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4 مربی، گروه شنوایی شناسی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
مقدمه: ناشنوایی اثرات نامطلوبی بر رشد زبان کودک خواهد داشت. امروزه، انجام عمل جراحی کاشت حلزون فرصتی برای رشد و تحول زبان در کودکان ناشنوا فراهم آورده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رشد زبانی کودکان ناشنوا بعد از گذشت دو سال از عمل جراحی کاشت حلزون و مقایسه آنها با کودکان دارای شنوایی طبیعی انجام شده است.مواد و روشها: جامعه آماری کودکان کاشت حلزون شده شامل کلیه کودکانی بودند که در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان، تحت عمل جراحی کاشت حلزون قرار گرفته بودند. از این جامعه 35 کودک (18 پسر و 17 دختر) که حداقل دو سال از عمل جراحی آنها گذشته بود، به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه کودکان دارای شنوایی طبیعی، جامعة آماری شامل کلیه کودکانی بودند که در مراکز پیشدبستانی و دبستان شهر اصفهان، تحت آموزش قرار گرفته بودند. از این جامعه، 35 کودک (18 پسر و 17 دختر) به شیوه نمونهگیری خوشهای تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند. دادههای پژوهش با استفاده از مقیاس رشد و تحول زبان جمعآوری شد و در پایان دادههای آماری از طریق روش همبستگی و تحلیل کواریانس، مورد بررسی قرار گرفتند.یافتهها: اگر چه کودکان کاشت حلزونشده نمرههای بالایی در مقیاس رشد زبان دریافت میکنند، با این وجود بین میانگین امتیازات رشد زبان در دو گروه تفاوت معنیداری وجود داشت(001/0 ≥ P). همچنین بین سن و رشد زبان رابطه مثبت معنیداری وجود داشت (010/0 ≥ P، 491/0 = r).نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که اگر چه انجام عمل جراحی کاشت حلزون موجب رشد زبان در کودکان ناشنوا میشود ولی نباید انتظار داشت که بعد از گذشت دو سال از عمل جراحی، کودکان کاشت حلزون شده در مهارتهای زبانی مشابه کودکان دارای شنوایی طبیعی عمل نمایند.
کلیدواژهها