نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
2 دانشیار گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
چکیده
مقدمه: استئوآرتریت زانو یک بیماری مزمن ناتوانکننده است که منجر به تورم، التهاب و درد مفصل زانو میشود. بیشتر زمین خوردنها حین راه رفتن اتفاق میافتد و به همین دلیل است که تصور میشود بین مشخصههای راه رفتن و خطر زمین خوردن افراد مسن همبستگی وجود دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین همبستگی بین مشخصههای کینماتیکی و فضایی- زمانی راه رفتن و سابقه زمین خوردن زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو بود.
مواد و روشها: 60 زن مبتلا به استئوآرتریت یک طرفه زانو، بر اساس معیارهای ورود و به صورت هدفمند انتخاب شدند و پس از تکمیل فرم رضایتنامه کتبی، سابقه زمین خوردن آزمودنیها ثبت گردید. برای ثبت متغیرهای فضایی- زمانی و کینماتیکی راه رفتن، از سیستم تحلیل حرکت شرکت Motion Analysis استفاده شد. به منظور اندازهگیری همبستگی بین مشخصههای فضایی- زمانی و کینماتیکی راه رفتن با سابقه زمین خوردن، ضریب همبستگی دو رشتهای نقطهای مورد استفاده قرار گرفت.
یافتهها: با توجه به نتایج آزمون همبستگی دو رشتهای نقطهای، هیچگونه ارتباطی بین مشخصههای فضایی- زمانی و مشخصههای کینماتیکی مفاصل ران، زانو و مچ پا با سابقه زمین خوردن شرکتکنندگان وجود نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، این احتمال میرود که افراد مبتلا به استئوآرتریت، فعالیتهای روزمره زندگی خود را محدود کنند و همین مسأله بر وقوع زمین خوردن آنان تأثیر بگذارد. همچنین، باید توجه داشت که مطالعه حاضر از نوع گذشتهنگر بود و با این که سابقه زمین خوردن تنها بر اساس خودگزارشدهی تعیین شد، دقت افراد در به خاطر آوردن و گزارش واقعی دفعات زمین خوردن، میتواند بر نتایج تحقیق اثرگذار باشد.
کلیدواژهها
موضوعات