نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• سیاوش رجبی ¹
• هومن مینونژاد ²
• رضا رجبی ³
• سید حامد موسوی ⁴

¹ دانشجوی دکتری تخصصی، آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، پردیس البرز، دانشگاه تهران، تهران، ایران

² دانشیار، گروه آسیب‌شناسی و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

³ استاد، گروه آسیب‌شناسی و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

⁴ استادیار، گروه آسیب‌شناسی و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران،تهران، ایران

چکیده

مقدمه: به نظر می‌رسد حفظ تعادل کار ساده‌ای است، اما یک پیش‌شرط اساسی برای ایستادن، راه رفتن و انجام فعالیت‌های روزمره به شمار می‌رود. بازی کردن یک فعالیت سازمان یافته، منظم و جدی نیست، بلکه فعالیتی ارادی، آزاد، طبیعی، بدون ساختار و بدون هدف است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر استفاده از دستگاه بازی محقق ساخته به منظور بهبود تعادل ایستا و پویا در کودکان پسر و دختر 8 تا 12 ساله انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و جامعه آماری شامل 40 کودک 8 تا 12 ساله در دسترس بود که با رضایت خود و والدین و تکمیل فرم رضایت آگاهانه وارد تحقیق شدند. به منظور تأثیر بازی با دستگاه محقق ساخته، آزمودنی‌ها در چهار گروه (دو گروه مداخله و دو گروه شاهد) قرار گرفتند. قبل از شروع پژوهش، از هر چهار گروه پیش‌آزمون گرفته شد و دو گروه مداخله به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه 30 دقیقه‌ای بازی کردند. در پایان نیز از هر چهار گروه پس‌آزمون به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های توصیفی و استنباطی Shapiro-Wilk و ANCOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین تعادل ایستا و پویا در گروه‌های مداخله و شاهد وجود داشت (001/0 ≥ P) و نتایج تأثیر مثبت بازی با این دستگاه را در گروه مداخله نشان داد. همچنین، بین دو گروه پسران و دختران تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.
نتیجه‎گیری: به نظر می‌رسد بازی با دستگاه تعادلی محقق ساخته در کودکان 8 تا 12 ساله، می‌تواند سبب بهبود تعادل ایستا و پویا شود.

کلیدواژه‌ها

• کلید واژه ها: حس عمقی
• تعادل
• بازی

موضوعات

• آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی