نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• خدیجه خزاعلی ¹
• مهدی رصافیانی ²
• حسین سورتجی ³

¹ کارشناس ارشد کاردرمانی، مدرس، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² استادیار، مرکز تحقیقات توان‌بخشی اعصاب اطفال و گروه آموزشی کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی، تهران، ایران

³ مربی، عضو هیأت علمی، دانشکده علوم توان‌بخشی و مرکز تحقیقات بیماری‌های عضلانی- اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: کار «Occupation» شامل تکالیف روزمره و فعالیت‌های هدفمندی است که هر فرد در آن‌ها مشارکت می‌کند و برای وی معنی و یا ارزش شخصی یا ذهنی خاصی دارد. مفهوم «کار» هسته مرکزی کاردرمانی را تشکیل می‌دهد. کاردرمان‌گران به وسیله تسهیل مشارکت در کار‌ فرصتی برای تکامل فرد ایجاد می‌کنند و استقلال وی را افزایش می‌دهند. با توجه به اهمیت استفاده از کار در کاردرمانی و با توجه به این که تاکنون در ایران پژوهشی در زمینه کار صورت نگرفته است، این سؤال مطرح می‌شود که آیا کاردرمان‌گران در ایران نیز به استفاده از کار در مداخلات خود التزام دارند؟ در این پژوهش به بررسی میزان استفاده از کار توسط کاردرمان‌گران ایران در مقایسه با کاردرمان‌گران آمریکا پرداخته شده است.مواد و روش‌ها: این پژوهش به روش کمی پیمایشی انجام شد. ابزار مورد استفاده مقیاس کارِ درمانی (Inpatient rehabilitation–scale of therapeutic occupation) بود که در سال 1998 توسط Sass و Nelson طراحی شده است. این ابزار پس از اعمال تغییراتی مورد استفاده قرار گرفت. جامعه مورد بررسی کاردرمان‌گران از شهر تهران و اصفهان بودند که نام آن‌ها در انجمن کاردرمانی ایران یا سازمان نظام پزشکی ثبت شده بود. در این پژوهش از نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، ابزار 17SPSS مورد استفاده قرار گرفت. سطح معنی‌داری در این پژوهش 01/0 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: شرکت کنندگان در این پژوهش شامل 70 نفر (31 مرد و 39 زن) با میانگین سنی حدود 29 سال بودند. نتایج این پژوهش با پژوهش صورت گرفته توسط Sass و Nelson در آمریکا در سال 1998 مقایسه شد. میزان t محاسبه شده نشان داد که کاردرمان‌گران آمریکا بیش از کاردرمان‌گران ایران از کار در مداخلاتشان استفاده می‌کردند (001/0 > P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، ملاحظه می‌شود که تفاوت زیادی میان میزان استفاده کاردرمان‌گران از کار در درمان در ایران و آمریکا وجود دارد؛ به طوری که کاردرمان‌گران در آمریکا بیش از کاردرمان‌گران در ایران از کار در درمان استفاده می‌کنند. از دلایلی که می‌توان در تبیین این تفاوت نام برد تفاوت در سابقه حرفه کاردرمانی، شرایط کار بالینی و برنامه‌های آموزشی در ایران و آمریکا است. به نظر می‌رسد جهت پیشرفت بیشتر حرفه کاردرمانی در ایران، آموزش بیشتر و بالینی‌تر در زمینه کار و ایجاد شرایط کاری مناسبتر امری ضروری باشد.کلید واژه‌ها: مداخلات کاردرمانی، کار، کاردرمان‌گران ایران و آمریکا، مقیاس کار درمانی