نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• مرتضی پورآذر ¹
• محمود شیخ ²
• محمد صحبتی ها ³
• سمیرا محمدنیا ⁴

¹ دانشجوی دکتری، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت‌ بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

² دانشیار، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

³ دانشجوی دکتری ، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

⁴ کارشناس ارشد، گروه رفتار حرکتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه:اولینگامجهتپیشگیریازبیماری‌هایمزمنوبهبود سطح سلامتی سالمندان، شناسایی وضعیت سلامتی در آنها است. هدف پژوهش حاضر مقایسه سلامت روانی در مردان سالمند دارای سطوح متفاوت فعالیت ورزشی هفتگی بود.مواد و روش‎ها:آزمودنی‌های تحقیق حاضر را تعداد 300 نفر از مردان سالمند بالای 65 سال شهر تهران که دارای سطوح متفاوتی از فعالیت ورزشی هفتگی (بالا، متوسط و پایین) بودند، تشکیل داد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در مطالعه حاضر پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ (GMH-28) بود و پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ (86/0 =α) کسب شد. روش‌های آماری شامل آزمون K-S به منظور تعیین نرمال بودن داده‌ها، آزمون ANOVA جهت مقایسه سلامت روانی در مردان سالمند دارای سطوح متفاوت فعالیت‌های جسمانی هفتگی و در نهایت آزمون تعقیبی توکی جهت بررسی تفاوت میانگین گروه‌های مورد بررسی استفاده شد.یافته‌ها:نتایج مربوط به آزمون ANONA نشان داد که بین سلامت روانی مردان سالمند دارای سطوح متفاوت فعالیت ورزشی هفتگیتفاوت معنی‌داری وجود دارد (001/0P=). علاوه بر این، نتایج مربوط به آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین سلامت روانی مردان سالمند دارای سطوح بالای فعالیت هفتگی با مردان سالمند دارای سطوح پایین(00/0P=) و همچنین مردان سالمند دارای سطوح متوسط فعالیت هفتگی با مردان سالمند دارای سطح پایین(001/0P=)تفاوت معنی‌داری وجود دارد. یافته‎ جالب توجه این تحقیق عدم مشاهده‎ تفاوت معنی‌دار (59/0P=) بین سلامت روانی مردان سالمند دارای سطوح بالا و متوسط فعالیت هفتگی بود.نتیجه‌گیری:با توجه به اثربخشی تمرین جسمانی برای سلامت روانی افراد سالمند و ارتباط فعالیت‌های ورزشی متوسط هفتگی با سلامت روانی آن‎ها، پیشنهاد می‌شود که برنامه‌های خاص ورزشی به منظور ارتقای سلامتی مردان سالمند اتخاذ گردد.  کلید واژه‌ها: تمرین هفتگی، سلامت روانی، مردان سالمند