نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دکتری تخصصی، گروه آسیبشناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران و مربی، گروه علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 استاد، گروه بهداشت و طب ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر حمل کولهپشتی و کوله اصلاح شده سه محفظه که بار را در جلو و پشت تنه به صورت برابر توزیع میکند، در دو ارتفاع قرارگیری لومبار و توراسیک، بر متغیرهای کینماتیکی شامل زوایای کرانیوورتبرال، تنه، ران و زانوی پسران ابتدایی بود.مواد و روشها: 27 دانشآموز پسر ابتدایی 8 تا 11 ساله، پس از بررسی معیارهای ورود و خروج، در مطالعه شرکت نمودند و پنج تکلیف شامل «راه رفتن بدون کوله (شاهد)، حمل کولهپشتی در ناحیه لومبار، حمل کولهپشتی در ناحیه توراسیک، کوله اصلاح شده در ناحیه لومبار و کوله اصلاح شده در ناحیه توراسیک» را روی دستگاه تردمیل انجام دادند و با استفاده از دوربین پاناسونیک، از سمت راست آنها فوتوگرامتری صورت گرفت. زوایای هدف به صورت کور در نرمافزار تحلیل حرکت Kinovea اندازهگیری گردید. آزمون Repeated measures ANOVA به منظور مقایسه تکالیف مورد استفاده قرار گرفت.یافتهها: کاهش معنیدار زاویه کرانیوورتبرال (افزایش سر به جلو) در تکلیف حمل کولهپشتی در ناحیه توراسیک نسبت به ناحیه لومبار و افزایش خمش تنه به جلو با حمل کولهها مشاهده شد (05/0 > P) که در کولهپشتی به طور معنیداری بیشتر بود (05/0 > P)، اما تفاوت معنیداری در زاویه کرانیوورتبرال در حمل کوله اصلاح شده نسبت به شاهد وجود نداشت (05/0 < P).نتیجهگیری: حمل کوله در ناحیه لومبار، کمتر موجب تغییرات کینماتیک میگردد. بنابراین، مناسبتر به نظر میرسد. جابهجایی باری که در پشت متمرکز است، بیشتر میتواند بر شاخصهای کینماتیک دانشآموزان تأثیر بگذارد. حمل کوله اصلاح شده تنها باعث اندکی خمش تنه میشود که نسبت به کولهپشتی بسیار کمتر است. بنابراین، میتواند جایگزین مناسبی برای کولهپشتی دانشآموزان باشد.
کلیدواژهها