نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• زینب امیدعلی ¹
• حسین طاهری ¹
• فهیمه اسفرجانی ²
• عفت بمبئی‌چی ²
• سید محمد مرندی ³

¹ کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

² استادیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

³ دانشیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: پیلاتس یکی از روش‌های تمرینی جدید است که به نظر می‌رسد در کاهش وزن و در نتیجه کاهش بیماری‌های قلبی- عروقی و همچنین کاهش پرفشاری خون مؤثر باشد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر تمرینات پیلاتس بر برخی عوامل فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی زنان غیر ورزشکار دارای اضافه وزن بود.مواد و روش‌ها: آزمودنی‌های این تحقیق نیمه تجربی، ٣٠ نفر از دانشجویان دختر غیر ورزشکار دارای اضافه وزن با میانگین شاخص توده بدنی (٨۴/١ ± ٢۵/٢۶ کیلوگرم بر متر مربع) بودند که به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی به مدت ٨ هفته، ٣ جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت در تمرینات پیلاتس شرکت کردند. گروه شاهد تمرین خاصی را انجام ندادند و به همان روند قبل از تحقیق خود ادامه دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی ویژگی‌هایی شامل: وزن، شاخص توده بدنی، درصد چربی (ضخامت چربی زیر پوستی ۴ ناحیه: سه سر بازو، شکم، فوق خاصره، ران)، توده چربی، توده بدون چربی، محیط کمر، توان هوازی، فشارخون سیستول و دیاستول در زمان استراحت، قدرت دست برتر، استقامت عضلانی شکم و انعطاف‌پذیری (بشین و برس و خیزتنه) اندازه‌گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و روش‌های آماری ANCOVA و آزمون Dependent t-test استفاده شد.یافته‌ها: درصد چربی، توده چربی بدن و محیط کمر در گروه تجربی پس از دوره تمرینی به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (٠۵/٠ > P). همچنین توان هوازی، استقامت عضلات شکم، انعطاف‌پذیری (بشین و برس و خیزتنه) و قدرت دست برتر گروه تجربی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود (٠۵/٠ > P). وزن کل بدن، شاخص توده بدنی، توده بدون چربی و فشارخون سیستول و دیاستول گروه تجربی تفاوت معنی‌داری را نسبت به گروه شاهد نشان نداد (٠۵/٠ < P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می‌رسد که انجام تمرینات پیلاتس به مدت ٨ هفته، ٣ جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت، می‌تواند باعث کاهش درصد چربی، توده چربی و محیط کمر و بهبود ویژگی‌هایی نظیر انعطاف‌پذیری، قدرت دست، استقامت عضلانی ناحیه شکم و توان هوازی شود.کلید واژه‌ها: تمرینات پیلاتس، عوامل فیزیولوژیک، ترکیب بدنی، آمادگی جسمانی، زنان غیر ورزشکار