@article { author = {Azade, Hamid and Jamshidi fard, Alireza and Ansari, Fatemeh and Jokar, Soghra}, title = {The comparison of the effects of ultraton and ultrasound in mild or moderate idiopathic carpal tunnel syndrome}, journal = {Journal of Research in Rehabilitation Sciences}, volume = {6}, number = {2}, pages = {-}, year = {2010}, publisher = {Isfahan University of Medical Sciences}, issn = {1735-7519}, eissn = {2008-2606}, doi = {10.22122/jrrs.v6i2.130}, abstract = {Introduction: Carpal tunnel syndrome is one of the most common entrapment neuropathy for which different treatment options, both surgical and non-surgical, are available. With respect to physical therapy management, several treatment approaches including splinting, neuromobilization, laser, ultrasound and ultraton has been offered for this syndrome. Materials and Methods: This clinical trial study was performed to compare the effects that ultrasound and ultraton might have on carpal tunnel syndrome. Participants were 59 patients (totally 68 wrists) with mild to moderate carpal tunnel syndrome. The patients were randomly assigned into one of two groups: A (ultraton) and B (ultrasound).Patients in ultraton groupreceived10 sessions of treatment with ultraton (3 minutes per session, with 4Cm2 area of flat electrode and full contact of electrode on volar surface of wrist). In group B, patients underwent 10 sessions of treatment with ultrasound (5 minutes per session, 1MHz frequency, 1/0 W/Cm2 intensity, with pulse mode, duty cycle: 1:2and 5Cm2 applicator areas). Quality of treatment was evaluated by VAS measurementat the following time points:1) pre-treatment, 2) by the 3rd , 5th , 7th  and 9ththerapy sessions, 3) by the 10ththerapy session, and 4)Follow-upfour weeks after treatment. Electroneurography measurement was carried out at two time points: 1) pre-treatment and 2) Follow-up four weeks after treatment. Results: Distal Sensory Latency and Distal Motor Latency were decreased in both groups four weeks after completion of treatment. This reduction, however, wasn't statistically significant (P<O.84).On final assessment, at the end of the 10thtreatmentsession, an increase in sensory &motor amplitudes observed, but again it was not significant (P<O.61).At initial sessions and four weeks following the completion of treatment, Analgue pain scales ofultraton group were more satisfactory than ultraton group (P<0/05). Conclusion: This clinical trial showed that the ultraton treatment method was as effective as ultrasound method; although effects of the former appeared more rapidly than those of the latter. However, a combination of these two treatment approaches can be utilized. Key words: Carpal tunnel syndrome, Ultraton, Ultrasound, Pain, Electromyography}, keywords = {}, title_fa = {مقایسه تاثیر اولتراتون واولتراسوند در سندرم کانال کارپ ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط}, abstract_fa = {مقدمه: سندرم کانال کارپ یکی از شایعترین نوروپاتی های انسدادی است که درمان های متعددی (جراحی و غیر جراحی) برای آن پیشنهاد شده است. در فیزیوتراپی درمان های متنوعی برای آن پیشنهاد شده است که از جمله می توان استفاده از اسپلینت، نوروموبیلیزیشن، لیزر، اولتراسوند و اولتراتون را نام برد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر تسکینی اولتراسوند و اولتراتون در درمان CTS (Carpal Tunnel Syndrome)  ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط می باشد. (Trial Clinical)مواد و روشها: این مطالعه به شکل کارآزمائی بالینیبوده و روش نمونه گیری به صورت غیراحتمالی آسان بود.68 دست آسیب دیده مربوط به 59 بیمار، در دو گروه آزمایشی جداگانه  A اولتراتون(UT)و B اولتراسوند(US)  به طور تصادفی و بر اساس ترتیب مراجعه مورد مطالعه قرار گرفتند. شرایط ورود به مطالعه عبارت بود از درد و بی حسی در دست (بویژه در شست، انگشت اشاره و انگشت میانی)، بیدار شدن در شب، داشتن علائم برای مدت بیشتر از یک ماه، تست فالن مثبت، تست تینل مثبت، زمان تأخیری دیستال حرکتی بیشتر از 4.4 میلی ثانیه  (Onset)و  زمان تأخیری دیستال حسی بیشتر از 3.7 میلی ثانیه (Peak). در هر دو گروه UT و US، 10 جلسه درمان با استفاده از هات پک به مدت 15 دقیقه و اولتراتون یا اولتراسوند، به صورت روزانه انجام شد. .پارامترهای مورد بررسی در این مطالعه شامل درد و معیارهای الکترودیاگنوستیک بود. پارامتر درد قبل از شروع درمان و در آغاز جلسات سوم، پنجم، هفتم، نهم و چهار هفته پس از انجام فیزیوتراپی (جمعاً 6 بار) با استفاده از VAS و معیارهای الکترودیاگنوستیک صرفاً قبل و چهار هفته پس از فیزیوتراپی اندازه گیری شد. نتایج: میزان بهبودی یا کاهش درد در گروه درمانی اولتراتون بیشتر و سریعتر از گروه درمانی اولتراسوند دیده شد.هر چند این تغییرات اختلاف معنی دار آماری نشان ندادند (P<0.05).اثرات تسکینی این مدالیته ها در دوره ی Follow up ادامه پیدا نکرد و در ارزیابی نهایی در چهار هفته پس از درمان میزان درد افزایش یافته بود در هر دو گروه درمانی پارامترهای تأخیر حرکتی دیستال و تأخیر حسی دیستال چهار هفته پس از درمان هرچند کاهش یافته بود اما تغییرات با بررسی قبل از درمان از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت(P<0.84).تغییرات در سرعت هدایت الیاف حسی بیشتر از الیاف حرکتی بود و این تغییرات در گروه اولتراتون مشهودتر بود. در هر دو گروه آمپلی تود موتور و سنسوری در بررسی نهایی پس از درمان افزایش یافته بود اما این تغییرات نیز از لحاظ آماری معنی دار نبود(P<0.61) بحث: نتایج این تحقیق نشان داد در درمان بیماران مبتلا به  CTS  خفیف تا متوسط، اولتراتون از نظر تعداد جلسات مراجعه جهت کاهش درد می تواند تأثیر سریعتری داشته باشد. پیشنهاد می شود در درمان با مدالیتی های متداول فیزیوتراپی برای کنترل درد که موفقیت حاصل نمی شود از اولتراتون، اولتراسوند یا ترکیبی از آنها استفاده شود   کلید واژه ها: سندرم کانال کارپ، اولتراسوند، اولتراتون، درد، الکترومایوگرافی}, keywords_fa = {}, url = {https://jrrs.mui.ac.ir/article_16405.html}, eprint = {https://jrrs.mui.ac.ir/article_16405_da539fe65a470db5bb3437c90e1994b7.pdf} }