نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• فاطمه بهرامی ¹
• احمدرضا موحدی ²
• سید محمد مرندی ³
• شیلا صفوی ²
• زهرا ملاکریمی ¹

¹ کارشناس ارشد، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

² استادیار، گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

³ دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: رفتارهای کلیشه‌ای یکی از ویژگی‌های مهم کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم (Autism) می‌باشد. این رفتارها با نقصان در فرایند یادگیری، اکتساب مهارت‌های اجتماعی، افرایش استرس در خانواده و رفتارهای خودآزار دهنده مرتبط می‌باشند. بنابراین درمان این رفتارها از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف اصلی از پژوهش حاضر، تأثیر آموزش دو تکنیک دست در کاراته به بهبود حرکات کلیشه‌ای دست یک پسر اوتیستیک بود. مواد و روش‌ها: شرکت کننده پژوهش حاضر یک پسر 10 ساله مبتلا به اختلال اوتیسم بود. مرحله مداخله که در آن شرکت کننده به تمرین دو تکنیک رزمی دست (3 ماه، 36 جلسه) به همراه 14 کودک در روزهای فرد می‌پرداخت، قبل و بعد از دو مرحله خط پایه که بدون تمرین صورت می‌گرفت، اعمال گردید. فراوانی بروز حرکات کلیشه‌ای دست توسط مشاهده کننده در دوره‌های 15 دقیقه‌ای بلافاصله قبل و بعد از تمرین در حالی که شرکت کننده مشغول به فعالیت‌های منظم کلاسی بود، مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده همچنین در روزهای بدون تمرین در دوره‌های زمانی مشابه در تمامی مراحل انجام گرفت. یافته‌ها: آموزش دو تکنیک دست کاراته به کاهش 12/44 درصدی حرکات کلیشه‌ای دست کودک اوتیستیک منجر شد. نتیجه‌گیری: تمرین دو تکنیک دست در کاراته می‌تواند منجر به کاهش چشمگیر حرکات کلیشه‌ای دست کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم شود. بنابراین بر پایه یافته این پژوهش پیشنهاد می‌گردد شرکت در رشته‌های رزمی در برنامه‌ هفتگی کودکان مبتلا به اختلال ا‌وتیسم که دارای حرکت کلیشه‌ای دست هستند، قرار گیرد. کلـید واژه‌ها: زوکی، گدان بارای، کاراته، اوتیسم، حرکات کلیشه‌ای