پژوهش در علوم توانبخشی

طراحی یک بازی (درون من) به‌ منظور بررسی و امکان‌سنجی تأثیر بازی‌های رایانه‌ای بر خشم و مدیریت آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه هنرهای رایانه‌ای، دانشکده چند رسانه‌ای، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران

2 استادیار، دانشکده چند رسانه‌ای، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران

10.22122/jrrs.v15i1.3450

چکیده

مقدمه: در پژوهش حاضر، با طراحی یک محیط کاربری بر مبنای کنترل خشم، سعی شد تا کاربر با استفاده از این ابزار در دسترس، خشم خود را نسبت به شخصیتی که آن به وجود آورده است، کنترل یا کاهش دهد. ابزارها و جلوه‌های تصویری و صوتی ارایه ‌شده در بازی هم در جهت تخلیه هیجانات خشمگینانه کاربر طراحی‌ شد و در حالات به خصوصی، نتیجه تحریک خشم در کاربر را نیز مورد بررسی قرار داد. هدف از انجام مطالعه، بررسی تأثیر یک بازی‌ رایانه‌ای (درون من) بر کنترل و مدیریت خشم نسبت به یک فرد خاص بود.مواد و روش‌ها: این تحقیق با دو گروه تجربی و شاهد انجام شد. جامعه آماری را کلیه دانشجویان دانشگاه هنر اسلامی تبریز در سال 1398 تشکیل داد که 10 نفر از آن‌ها انتخاب شدند و در دو گروه 5 نفره قرار گرفتند. گروه تجربی بازی طراحی ‌شده را دریافت کرد و برای گروه شاهد مداخله‌ای انجام نشد. داده‌ها با استفاده از آزمون ANCOVA مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین میانگین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه‌های تجربی و شاهد وجود داشت (050/0 = P)؛ به طوری ‌که بازی مورد نظر (درون من)، باعث بهبود کنترل خشم نسبت به فرد خاص شد.نتیجه‎گیری: بازی «درون من» می‌تواند به ‌عنوان یک روش اثربخش در افراد به منظور بهبود کنترل خشم نسبت به فرد خاصی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

  1. Thomas SP. Assessing and intervening with anger disorders. Nurs Clin North Am 1998; 33(1): 121-33.
  2. Tafreshi M, Amiri Majd M, Jafari A. The effectiveness of anger management skills training on reduction family violence and recovery marital satisfaction. Journal of Family Research 2013; 9(35): 299. [In Persiann].
  3. Coyne SM. Effects of viewing relational aggression on television on aggressive behavior in adolescents: A three-year longitudinal study. Dev Psychol 2016; 52(2): 284-95.
  4. Hosseinkhanzadeh AA. Effect of self-regulation ability training on decreasing aggressive behaviors of students with disruptive behavior. Psychology of Exceptional Individual 2018; 7(27): 31-52. [In Persian].
  5. Arefi M. Aggressive communication and its relationship with emotional social adjustment in elementary school student in Shiraz [MSc Thesis]. Shiraz, Iran: Shiraz University; 1999. [In Persian].
  6. Zarei M, Mohammadi M. Effect of anger management training based on cognitive-behavioral method on behavioral activator system and behavioral inhibitor system. J Fundam Ment Health 2017; 19(Special Issue): 142-6. [In Persian].
  7. Rostami H, Fathi A, Kheyri A. The effectiveness of mindfulness training on reducing aggression and increasing the mental health of soldiers. Iran J Health Educ Health Promot 2019; 7(1): 109-17. [In Persian].
  8. Brezinka V, Hovestadt L. Serious games can support psychotherapy of children and adolescents. In: Holzinger A, editor. HCI and Usability for Medicine and Health Care (USAB 2007). Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg; 2007 p. 357-64.
  9. Razazi Borujeni H. The role of human-computer interaction (HCI) in the design of computer games. Proceedings of the 2nd International Conference on Information Technology, Communication and Telecommunicatios; 2016 Mar 1-2; Tehran, Iran. [In Persian].
  10. Gaitan A, Garolera M, Cerulla N, Chico G, Rodriguez-Querol M, Canela-Soler J. Efficacy of an adjunctive computer-based cognitive training program in amnestic mild cognitive impairment and Alzheimer's disease: a single-blind, randomized clinical trial. Int J Geriatr Psychiatry 2013; 28(1): 91-9.
  11. O'Donnell E. Gaming the Emotions. Harvard Magazine. January-February 2011 [Online]. [cited 2011]; Available from: URL: https://harvardmagazine.com/2011/01/gaming-the-emotions
  12. Kazemi A, Nikyar H, Najafi M. Effectiveness of anger management games on behavioral and anger symptoms of children with hyperactivity/attention deficit disorder. J Isfahan Med Sch 2016; 34(381): 461-9. [In Persian].
  13. Niknasab F, Sheikh M, Hemayattalab R. The effect of neurofeedback instruction and play therapy on symptoms of children with attention deficit -hyperactivity disorder. J Sabzevar Univ Med Sci 2018; 25(4): 562-72. [In Persian].
  14. Ghodousi N, Sajedi F, Mirzaie H, Rezasoltani P. The effectiveness of cognitive-behavioral play therapy on externalizing behavior problems among street and working children. Iran Rehabil J 2017; 15(4): 359-66. [In Persian].
  15. Buss AH, Perry M. The aggression questionnaire. J Pers Soc Psychol 1992; 63(3): 452-9.
  16. Nangle DW, Hansen DJ, Erdley CA, Norton PJ. Practitioner's guide to empirically based measures of social skills. New York, NY: Springer; 2010.
  17. Schaefer CE. Foundations of play therapy. 2nd ed. Hoboken, NJ: John Wiley and Sons Inc; 2011.
  18. Clarke M, McEwan K, Ness J, Waters K, Basran J, Gilbert P. A descriptive study of feelings of arrested escape (Entrapment) and arrested anger in people presenting to an emergency department following an episode of self-harm. Front Psychiatry 2016; 7: 155.
  19. Vannoy SD, Hoyt WT. Evaluation of an anger therapy intervention for incarcerated adult males. J Offender Rehabil 2004; 39(2): 39-57.
پژوهش در علوم توانبخشی
دوره 15، شماره 1 - شماره پیاپی 1
فروردین 1398
صفحه 36-42