نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• صغرا جوکار ¹
• دکتر علی قنبری ²
• شهره تقی‌‌‌زاده ³
• سید علیرضا درخشان راد ⁴

¹ کارشناس ارشد فیزیوتراپی، عضو گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان

² دکترای تخصصی فیزیوتراپی، عضو هیأت علمی گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز

³ کارشناس ارشد فیزیوتراپی، عضو هیأت علمی گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز

⁴ کارشناس ارشد کار درمانی جسمانی، عضو هیأت علمی گروه کار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز

چکیده

مقدمه: مطالعات گسترده‌ای در مورد تأثیرات حمل بر وضعیت و سیستم عضلانی اسکلتی انجام شده است، اما در مورد اثرات حمل کوله‌ پشتی بر عملکرد ریوی مطالعات کمی وجود دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر روش‌های مختلف حمل با 15 درصد وزن بدن بر روی حجم‌های تنفسی و مقایسه آن‌ها با یکدیگر بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تعداد 70 نفر فرد سالم با دامنه سنی 25-18سال و میانگین 55/1 ± 47/20 سال شرکت کردند. حجم‌های تنفسی ابتدا در حالت بدون کوله ‌پشتی ارزیابی شد. سپس کوله ‌پشتی در یکی از حالت‌های حمل یک‌طرفه، مورب و دو طرفه روی بدن قرار گرفت و دو‌باره حجم‌های تنفسی اندازه‌گیری شد. وسیله مورد استفاده جهت اندازه‌گیری حجم‌های تنفسی دستگاه اسپیرومتر Oxycon بود. آنالیز آماری توسط آزمون مقایسه زوج‌ها (Paired t-test) انجام شد.یافته‌ها: مقایسه مقادیر FEV1، FVC و درصد FEV1/FVC در حالت بدون کوله‌ پشتی با سه روش حمل یک‌‌طرفه، مورب و دو طرفه تغییرات معنی‌داری نشان نداد و در مقایسه این مقادیر در سه روش حمل یک‌‌طرفه، مورب و دو طرفه به صورت دو به دو نیز تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.بحث: حمل کوله ‌پشتی با 15 درصد وزن بدن به سه شکل یک‌طرفه، مورب و دو طرفه تغییر معنی‌داری در حجم‌های تنفسی ایجاد نکرد و بین روش‌های حمل نیز تفاوت معنی‌داری دیده نشد. بنابراین، به نظر نمی‌رسد که حمل بار با 15 درصد وزن بدن بر روی سیستم تنفسی اثرات نگران‌کننده‌ای داشته باشد.