نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• محمدتقی کریمی ¹
• نیلوفر فرشته‌نژاد ²
• فاطمه پل ²

¹ دکترای اعضای مصنوعی و وسایل کمکی، عضو هیأت علمی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² کارشناسی اعضای مصنوعی و وسایل کمکی، دانشکده علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: کاهش ارتفاع قوس طولی داخلی پا تحت عنوان صافی کف پا خوانده می‌شود. تحقیقات بسیاری پیرامون اثبات تأثیر صافی کف پا بر ویژگی‌های راه رفتن افراد صورت گرفته است، اما در زمینه تأثیر کف پای صاف بر مصرف انرژی این افراد شواهد اندکی وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر صافی کف پا و درمان ارتزی آن بر تغییرات مصرف انرژی این بیماران بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه دو گروه 25 نفری از افراد سالم و دارای کف پای صاف شرکت کردند. مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود. نمونه‌های مورد نظر از بین دانشجویان و کارمندان خانم دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با میانگین سنی 21 سال انتخاب شدند. ارزیابی هر دو پای افراد هر دو گروه از طریق فوت‌پرینت و به کمک نرم‌افزار Solid work انجام شد. برای اندازه‌گیری میزان مصرف انرژی از متغیر شاخص نرخ فیزیولوژیکی (Physiological cost index یا PCI) استفاده گردید. بررسی این متغیر با کمک سیستم اندازه‌گیری ضربان قلب در حین حرکت، ساخت شرکت پولار صورت گرفت. تفاوت بین PCI هر دو گروه توسطTwo sample t-test  و تأثیر استفاده از ارتز توسط Paired t-test مورد بررسی قرار گرفت. میزان متوسط PCI در افراد سالم 368/0 و در افراد با صافی کف پا 357/0 ارزیابی گردید (0393/0 = P).یافته‌ها: مصرف انرژی افراد دچار صافی کف پا نسبت به افراد سالم تفاوت محسوسی داشت. استفاده از کفی طبی عملکرد افراد دچار صافی کف پا را حین راه رفتن ارتقاء داد (05/0 > P). مقدار مصرف انرژی بر اساس پارامترهای PCI و THB (Total heart rate beat) تفاوت معنی‌داری را حین استفاده از کفی و بدون کفی نشان داد (05/0 > P). نتیجه گیری: راستای نا‌مطلوب مفاصل اندام تحتانی در بیماران دچار صافی کف پا موجب افزایش PCI در افراد این گروه نسبت به افراد سالم می‌شود و استفاده از کفی‌های طبی موجب بهبود راستای پا و در نتیجه کاهش مصرف انرژی در این افراد می‌گردد.کلید واژه‌ها: صافی کف پا، مصرف انرژی، شاخص نرخ فیزیولوژیکی، راه رفتن، کفی طبی