مقایسه تاثیر اولتراتون واولتراسوند در سندرم کانال کارپ ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 دکترای تخصصی الکتروفیزیولو‍ژی، عضو هیأت علمی گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان،اصفهان،ایران.

2 دکترای تخصصی الکتروفیزیولو‍ژی، عضوهیأت علمی گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک ،ایران.

3 کارشناس فیزیوتراپی، اراک، ایران.

4 کارشناسی ارشد فیزیوتراپی، گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان ،ایران.

10.22122/jrrs.v6i2.130

چکیده

مقدمه: سندرم کانال کارپ یکی از شایعترین نوروپاتی های انسدادی است که درمان های متعددی (جراحی و غیر جراحی) برای آن پیشنهاد شده است. در فیزیوتراپی درمان های متنوعی برای آن پیشنهاد شده است که از جمله می توان استفاده از اسپلینت، نوروموبیلیزیشن، لیزر، اولتراسوند و اولتراتون را نام برد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر تسکینی اولتراسوند و اولتراتون در درمان CTS (Carpal Tunnel Syndrome)  ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط می باشد. (Trial Clinical)مواد و روشها: این مطالعه به شکل کارآزمائی بالینیبوده و روش نمونه گیری به صورت غیراحتمالی آسان بود.68 دست آسیب دیده مربوط به 59 بیمار، در دو گروه آزمایشی جداگانه  A اولتراتون(UT)و B اولتراسوند(US)  به طور تصادفی و بر اساس ترتیب مراجعه مورد مطالعه قرار گرفتند. شرایط ورود به مطالعه عبارت بود از درد و بی حسی در دست (بویژه در شست، انگشت اشاره و انگشت میانی)، بیدار شدن در شب، داشتن علائم برای مدت بیشتر از یک ماه، تست فالن مثبت، تست تینل مثبت، زمان تأخیری دیستال حرکتی بیشتر از 4.4 میلی ثانیه  (Onset)و  زمان تأخیری دیستال حسی بیشتر از 3.7 میلی ثانیه (Peak). در هر دو گروه UT و US، 10 جلسه درمان با استفاده از هات پک به مدت 15 دقیقه و اولتراتون یا اولتراسوند، به صورت روزانه انجام شد. .پارامترهای مورد بررسی در این مطالعه شامل درد و معیارهای الکترودیاگنوستیک بود. پارامتر درد قبل از شروع درمان و در آغاز جلسات سوم، پنجم، هفتم، نهم و چهار هفته پس از انجام فیزیوتراپی (جمعاً 6 بار) با استفاده از VAS و معیارهای الکترودیاگنوستیک صرفاً قبل و چهار هفته پس از فیزیوتراپی اندازه گیری شد. نتایج: میزان بهبودی یا کاهش درد در گروه درمانی اولتراتون بیشتر و سریعتر از گروه درمانی اولتراسوند دیده شد.هر چند این تغییرات اختلاف معنی دار آماری نشان ندادند (P<0.05).اثرات تسکینی این مدالیته ها در دوره ی Follow up ادامه پیدا نکرد و در ارزیابی نهایی در چهار هفته پس از درمان میزان درد افزایش یافته بود در هر دو گروه درمانی پارامترهای تأخیر حرکتی دیستال و تأخیر حسی دیستال چهار هفته پس از درمان هرچند کاهش یافته بود اما تغییرات با بررسی قبل از درمان از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت(P<0.84).تغییرات در سرعت هدایت الیاف حسی بیشتر از الیاف حرکتی بود و این تغییرات در گروه اولتراتون مشهودتر بود. در هر دو گروه آمپلی تود موتور و سنسوری در بررسی نهایی پس از درمان افزایش یافته بود اما این تغییرات نیز از لحاظ آماری معنی دار نبود(P<0.61) بحث: نتایج این تحقیق نشان داد در درمان بیماران مبتلا به  CTS  خفیف تا متوسط، اولتراتون از نظر تعداد جلسات مراجعه جهت کاهش درد می تواند تأثیر سریعتری داشته باشد. پیشنهاد می شود در درمان با مدالیتی های متداول فیزیوتراپی برای کنترل درد که موفقیت حاصل نمی شود از اولتراتون، اولتراسوند یا ترکیبی از آنها استفاده شود   کلید واژه ها: سندرم کانال کارپ، اولتراسوند، اولتراتون، درد، الکترومایوگرافی