بررسی تأثیر بی‌حسی انتخابی موقتی همراه با بازآموزی حسی برروی بهبود حساسیت‌پذیری دست بعد از ترمیم اعصاب مدیان/اولنار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 کارشناس ارشد کار درمانی جسمانی

2 مدیریت گروه‏کار درمانی دانشکده توانبخشی ایران، عضو هیئت ‏علمی دانشکده‏ توانبخشی‏دانشگاه علوم ‏پزشکی ایران

3 فلوشیپ جراحی ترمیم دست و میکروسکوپی

4 مدیریت گروه دانشکده توانبخشی ایران، عضو هیئت علمی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران

10.22122/jrrs.v3i2.84

چکیده

مقدمه: نتایج حسی، پس­از ترمیم عصب در بزرگسالان، عموماً ضعیف می­باشد. ما فرض نمودیم آوران‌زدائی ساعد نتایج حسی را ازطریق افزایش نمایش کورتیکال دست بهبود می­بخشد.مواد و روش­ها: یک مطالعه آینده­نگر تصادفی double-blind انجام شد. در طی دوره دو هفته­ای یک کرم بی­حسی موضعی        (Lidocaine-PTC) در گروه مورد (تعداد=6)، یا placeboدر گروه کنترل (تعداد=7)، مکررا (4بار) بر روی وجه فلکسور ساعد دست آسیب‌دیده مورد استفاده قرار گرفت. برنامه بازآموزی حسی برای هر دو گروه یک ساعت پس از استعمال پماد انجام شد. ارزیابی حسی در فواصل منظم، قبل از مداخله،پس­از آخرین مداخله (پایان جلسه چهارم) و 4 هفته (follow-up)پس­از آخرین کاربرد پماد Lidocaine-PTC/ placebo انجام شد.نتایج: گروه Lidocaine-PTCبهبودی قابل­توجهی در مقایسه با گروه placebo از نظر درک لمس/فشار (005/0P=) و TPD ثابت (005/0P=) پس­ از 6 هفته کسب نمودند.بحث و نتیجه­گیری: بی­حسی موضعی ناحیه ساعد آسیب­دیده در ترکیب با بازآموزی حسی می­تواند نتایج حسی را پس­از ترمیم عصب ارتقاء دهد.کلید واژه­ها:ضایعه عصب محیطی، بی­حسی انتخابی، بازآموزی حسی