تأثیر تمرینات مقاومتی با و بدون تحریکات الکترومغناطیس پالسی بر قدرت عضلانی و تعادل بیماران هموفیلی شدید A

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 کارشناس ارشد، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

2 استاد، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

3 پزشک، بخش بیماری‌های خاص، بیمارستان سیدالشهداء، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 دانشیار، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، پژوهشکده غدد درون‌ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

5 پژوهشگر فرادکتری، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

10.22122/jrrs.v9i2.865

چکیده

مقدمه: افزایش قدرت عضله و انجام ورزش‌های مقاومتی همواره به عنوان یکی از راه‌های بالقوه برای بهبود تعادل در نظر گرفته شده است. در این مطالعه اثر تمرینات مقاومتی با و بدون میدان الکترومغناطیس پالسی بر قدرت عضلانی و تعادل بیماران هموفیلی شدید A بررسی شد. مواد و روش‌ها: 32 بیمار هموفیلی شدید A (18 تا 35 ساله) به صورت تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی توأم با میدان الکترومغناطیسی پالسی (مگنت) (Pulsed electromagnetic field یا PEMF) و شاهد قرار گرفتند. گروه تمرین مقاومتی (40-30 دقیقه تمرینات مقاومتی تنه و اندام‌ها با 60-50 درصد 1RM (Repetition maximum) (تکرار بیشینه) به صورت پیش‌رونده و 30 دقیقه میدان مگنت به صورت دارونما) و گروه تمرین مقاومتی توأم با مگنت، تمرینات با همان شدت، ولی تکرار کمتر و سپس 30 دقیقه تحریک PEMF با فرکانس 30 هرتز و شدت 40 گوس، 6 هفته و 3 جلسه در هفته درمان شدند. در گروه شاهد هیچ تداخلی انجام نشد. میزان قدرت عضلانی بر حسب 1RM و آزمون‌های تعادل (One leg standing، Near tandem stand، Timed up and go و Timed sit to stand) قبل و بعد از 6 هفته اندازه‌گیری گردید. یافته‏ها: انجام 6 هفته تمرین مقاومتی و تمرین مقاومتی توأم با PEMF، باعث بهبودی معنی‌دار آزمون‌های تعادلی و قدرت عضلانی نسبت به گروه شاهد و مقادیر پایه شد. نتیجه‏گیری: انجام تمرینات مقاومتی با و بدون PEMF در افزایش قدرت عضلانی و تعادل بیماران هموفیلی مؤثر است. کلید واژه‌ها: هموفیلی A، میدان الکترومغناطیس پالسی، تمرینات مقاومتی، تعادل