Document Type : مقاله پژوهشی اصیل

Authors

• Hossein Asghar Hosseini ¹
• Esmaeil Ebrahimi Takamjani ²
• Mahyar Salavati ³
• Gholamali Shahidi ⁴
• Mohammad Ali Sanjari ⁵
• Mania Sheikh ¹

¹ Assistant Professor, Department of Physiotherapy, School of Paramedical Sciences, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran

² Professor, Department of Physiotherapy, School of Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

³ Professor, Department of Physiotherapy, University of Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran

⁴ Professor, Department of Neurology, Rasul-e Akram Hospital, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

⁵ Assistant Professor, Department of Rehabilitation Basic Sciences, School of Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

Abstract

Introduction: Asymmetric weight bearing is one of the prominent characteristics of impaired postural control in hemi-paresis after stroke. Considering the important effect of load exerted on limbs in correcting postural reflexes, the effect of sole on weight bearing symmetry and also the effect of increased load on paretic limb on the postural responses of lower limb muscles against an internal perturbation were investigated. Materials and Methods: 27 hemi-paretic post-stroke patients, who were able to stand independently without assistive devices for one minute, participated in this study. Evaluations included measuring symmetry index, the latency and amplitude of postural responses of lower limb muscles that was carried out before and after placing a 10-mm-thick sole under intact lower limb of patients. To measure symmetry index, the patients were asked to stand on force platform for 20 seconds. Electromyographic recordings from medial gastrocnemius, soleus and lateral hamstring muscles of paretic and non-paretic limbs were obtained for evaluating postural responses. Rapid flexion movement of non-paretic upper limb was used as an internal perturbation for exciting postural muscle responses. Results: The effect of lift on improving symmetry index was significant (P = 0.001). Increasing load on paretic limb did not exert any effects on the latency and amplitude of postural responses. Conclusion: Inserting a lift improved symmetry by shifting center of gravity toward midline. The results of the present study show that decreased load on a paretic limb following stroke cannot fully explain the weak and latent responses of postural muscles. Keywords: Postural responses, Weight bearing asymmetry, Stroke

Article Title [فارسی]

بررسی تأثیر تقارن در تحمل وزن با استفاده از کفی بر پاسخ‌های پوسچرال عضلات اندام‌های تحتانی در بیماران مبتلا به همی‌پارزی

Authors [فارسی]

• حسین اصغر حسینی ¹
• اسماعیل ابراهیمی تکامجانی ²
• مهیار صلواتی ³
• غلامعلی شهیدی ⁴
• محمد علی سنجری ⁵
• مانیا شیخ ¹

¹ استادیار، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

² استاد، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

³ استاد، گروه فیزیوتراپی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

⁴ استاد، گروه مغز و اعصاب، بیمارستان حضرت رسول اکرم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

⁵ استادیار، گروه علوم پایه توانبخشی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

Abstract [فارسی]

مقدمه: یکی از مشخصات بارز اختلال در کنترل پوسچر در بیماران همی‌پارزی متعاقب سکته مغزی، عدم تقارن در تحمل وزن بر اندام‌های تحتانی می‌باشد. نظر به اهمیت تأثیر فشار وارد شده بر اندام‌ها بر تصحیح رفلکس‌های پوسچرال، در این مطالعه تأثیر کفی بر تقارن تحمل وزن و نیز تأثیر افزایش بار بر اندام مبتلا بر پاسخ پوسچرال عضلات اندام‌های تحتانی در برابر یک اغتشاش داخلی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: 27 بیمار همی‌پارزی متعاقب سکته مغزی که همگی قادر بودند حداقل یک دقیقه بدون استفاده از وسایل کمکی بایستند در این بررسی شرکت نمودند. ارزیابی‌ها شامل اندازه‌گیری شاخص تقارن و نیز زمان تأخیر و شدت پاسخ عضلات پوسچرال اندام‌های تحتانی بود که قبل و پس از قرار دادن یک کفی به ضخامت 10 میلی‌متر زیر اندام تحتانی سالم بیماران ثبت و مورد مقایسه قرار ‌گرفت. جهت اندازه‌گیری شاخص تقارن از بیمار خواسته شد به مدت 20 ثانیه روی صفحه نیرو بایستد. جهت بررسی پاسخ‌های پوسچرال از ثبت الکترومایوگرافی برای عضلات گاسترکنموس داخلی، سولئوس و همسترینگ خارجی اندام‌های تحتانی سالم و مبتلا استفاده شد. از حرکت فلکسیون اندام فوقانی سالم به عنوان یک اغتشاش درونی و به منظور تحریک پاسخ عضلات پوسچرال استفاده شد. یافته‌ها: تأثیر کفی بر بهبود شاخص تقارن معنی‌دار بود (001/0 = P)، اما افزایش بار بر اندام مبتلا، تأثیری بر زمان تأخیر و شدت پاسخ‌های پوسچرال عضلات اندام‌های تحتانی سالم و مبتلا نداشت. نتیجه‌گیری: قرار دادن کفی با نزدیک کردن مرکز گرانش به خط وسط بدن باعث بهبود تقارن تحمل وزن می‌شود. نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که کاهش بار بر اندام تحتانی مبتلا متعاقب سکته مغزی نمی‌تواند به طور کامل توجیه کننده وجود پاسخ‌های پوسچرال با شدت کم و زمان تأخیر بالا باشد. کلید واژه‌ها: پاسخ‌های پوسچرال، تحمل وزن نامتقارن، سکته مغزی